Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De vergelijking ligt voor de hand. Vooral omdat, naar verluidt, Tom Jones zelf Praise & Blame zijn Johnny Cashplaat heeft genoemd. Bovendien bevat het album een drietal songs die Cash, samen met producer Rick Rubin, in de laatste fase van zijn leven voor American Recordings opnam. Vul voor Rubin de naam in van de net zo 'credible' Ethan Johns (Kings of Leon, Ray LaMontagne) en het plaatje lijkt compleet.
Toch voert het te ver om Jones op basis van dit project op dezelfde lijn te zetten als zijn inmiddels overleden Amerikaanse collega. Neem nu hun uiteenlopende levensgeschiedenissen: waar Cash het nodige malheur ondervond en daar ook artistiek uitdrukking aan gaf, lijkt de mijnwerkerszoon uit Wales, alleen al door zijn uitstraling en imago als ultiem mannelijk sekssymbool, geboren voor het geluk.
Dat hij zich voor Praise & Blame stortte op Amerikaanse gospelklassiekers uit blues, country en soul, stelde menig kenner van die genres dan ook voor de vraag hoe oprecht zijn bedoelingen waren. Ook de verkoopbaarheid ervan was even een onderwerp van discussie nadat een hoge functionaris van Jones' huidige platenfirma Island/Universal zich, in een (uitgelekte) interne e-mail, had afgevraagd of er wellicht sprake was van een zieke grap en of het royale bedrag dat zijn onderneming in de zanger geïnvesteerd had geen weggegooid geld was.
Praise & Blame is geen grap. Sterker nog, de plaat is zonder meer een hoogtepunt, zo niet hét hoogtepunt, in een carrière die inmiddels zo'n vijftig jaar omvat. Met veel bezieling en weinig versiering zet Jones, met een kern bestaande uit Johns (gitaar), Jeremy Stacey (drums) en David Bronze (bas), uitmuntende versies neer van werk dat tijdloos is geworden dankzij iconen als John Lee Hooker, Sister Rosetta Tharpe en The Staple Singers. Gastrollen zijn weggelegd voor onder meer pianist/organist Booker T. Jones en americana-cultheldin Gillian Welch.
Maar centraal staat voortdurend die fenomenale bulderstem van de tegenwoordig met grijs haar en baard getooide zangveteraan. Die weet ook met dit repertoire te imponeren. Dat maakt Tom Jones definitief tot de grote, maar vooral veelzijdige artiest die hij in feite zijn hele loopbaan al is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-jones/praise-blame/20781/
Meer Tom Jones op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-jones
Deel dit artikel: