Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij leeft nog! Althans, dat zingt Tom Jones in het openingsnummer 'I'm Alive'. Het album knalt daarmee open als een champagnefles waarmee tien minuten geschud is. Subtiele gitaarsolo's, een snelle beat en alle toeters en bellen worden uit de kast getrokken om 24 Hours spetterend te laten openen. En met succes.
Hij heeft het dus nog wel. Dezelfde swing die 'Sex Bomb' heeft, is goed te horen op de cd. Zijn stem is weinig veranderd en dat komt hem ten goede. Een goede muzikant is hij nooit geweest, een entertainer echter wel. Jones en vooral zijn productieteam Future Cut (van onder andere Dizzee Rascal en Lily Allens 'Smile') weten precies hoe de muziek gebracht moet worden. Een uptempo funky beat, veel blazers en zoals gewoonlijk een achtergrondkoor van vrouwen voor de aanstekelijke oeh-oeh's tijdens het refrein.
Dansbare popmuziek met de nodige soul is verreweg het beste voor Jones. Bij de rustigere nummers - voornamelijk het titelnummer - hoor je de zwakheid van de zanger. Als hij emotioneel probeert te zingen, lijkt het net alsof Jones een Leonard Cohenstem opzet om met alle monotonie het gevoel over te brengen. Een beetje lachwekkend is dat dan weer wel.
Jones moet weten dat hij ook ouder wordt. "I got male intuition / I got sexual ambitions" zijn zinnen uit 'Sugar Daddy' die gewoon smerig klinken uit zijn mond. Om het nog erger te maken, hijgt hij voor het refrein een paar keer "sugardaddy" door de microfoon. Hij mag dan dezelfde geilheid hebben als tijdens zijn 'Sex Bomb'-tijd, dat hoeft niet iedereen te weten van een 68-jarige man.
Met 24 Hours laat Jones zien dat hij nog steeds meetelt. Het is geen geweldig album, maar het merendeel van de nummers is zo swingend dat het moeilijk is om stil te zitten. Precies wat hij wil, precies wat de koper verwacht.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-jones/24-hours/18033/
Meer Tom Jones op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-jones
Deel dit artikel: