Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dockstader is ongeveer de laatste der mohikanen van de musique concrète. Met Varèse en Stockhausen voorop trok hij in de jaren zestig de kar met de meest vooruitstrevende en ontzagwekkende soundscapes. Volgens eigen zeggen was hij niet zozeer muzikant als wel een ‘arbeider’, een ‘bewerker van geluid’. Dockstaders muzikale carrière loopt parallel aan zijn loopbaan als geluidseffectenman voor een lading tekenfilms. Doordat hij als kind werd geteisterd door excessief eczeem, was de radio zijn trouwe levenspartner. Tijdens dagenlange ziekenhuisbezoeken en door zijn ziekte noodgedwongen verblijven in een donkere kamer raakte hij gefascineerd door de hoorspelen, maar nog veel meer door de lege ruimte die het niemandsland tussen de ruimte en de ether bevolkt. Golvende ruis vormt langgerekte drones die de schijnbare leegte bevolken.
Aerial #1 bestaat geheel uit geluiden uit dat audioschemergebied. Dockstader gebruikte voor dit project voor de eerste keer in zijn leven een computer om de drones 260 maal te versterken. Het fascinerende resultaat ligt geheel in het straatje van moderne ambientmuzikanten zoals Deathprod en Eluvium. Sissende drones, zacht trillende drones, benevelde drones, allemaal in een golvende beweging. Als eb en vloed. Titels als ‘Rumbler’, ‘Trembler’, ‘Myst’ en ‘Pulse’ lichten doeltreffend tipjes van sluiers op. De wondere wereld van Aerial #1, de magie van puur geluid gevangen tussen satelliet en radioantenne. Fascinerend.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tod-dockstader/aerial-1/10062/
Meer Tod Dockstader op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tod-dockstader
Deel dit artikel: