Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er zijn betere openingstracks te verzinnen dan het iets te droge laatste exploot van Troy Pierce (‘Grace (Anxiety)’ onder zijn Louderbach-alias), maar vanaf Claude Vonstrokes ‘Who’s Afraid of Detroit’ zuigen de broertjes Schwarz ons volledig mee in een vernieuwd Tiefschwarz-universum.
Tiefschwarz verstaat de kunst om een goede mix-cd in elkaar te steken. Mish Mash werd de referentie voor wat een stelletje ongeregeld ‘vet geluid’ ging noemen. De recente dubbele mix-cd naar aanleiding van hun optreden op Timewarp ging net iets verfijnder en minimaler te werk. Ook op deze Fabric-mix-cd is het weer prijs. Als Tiefschwarz in het Fabric-casino aan het gokken slaat, wint het immers keer op keer de jackpot.
Drie keer een tros kersen wordt afgeschoten met de M.A.N.D.Y-remix van Tiefschwarz' eigen ‘Damage’. De sirene gaat af met Jamie Jones’ rollende geluidstapijt ‘Amazon’ en er mag luidkeels ‘Bullseye!’ geroepen worden wanneer uiteindelijk de bezwerende ‘Dave Is in the Disco Dub’ van Depeche Modes ‘John the Revelator’ passeert via de neotrance van Sleeper Thief.
Het verlaten van het casino gebeurt onder het triomfantelijke ‘The Hammer of Thor’ van Riton, die al langer veel meer is dan de electroclash-copycat waar hij ooit voor uitgescholden is. ‘The Hammer of Thor’ is gefilterde spacey disco uit de jaren '70 aangevuld met die typische Tiefschwarz-bassen die dan net niet in een climax verzanden. Lindstrom eat your heart out! Tiefschwarz blijft met deze mix-cd het peloton achter zich domineren. Zonder testosteron dan nog.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tiefschwarz/fabric-29/13570/
Meer Tiefschwarz op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tiefschwarz
Deel dit artikel: