Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een kenmerk van een gespleten persoonlijkheid is dat de oorspronkelijke persoonlijkheid niets weet van het alter ego. Dit kenmerk kun je lijnrecht doortrekken naar het album van Victor Axelrod, wiens alter ego Ticklah veel meer bekendheid geniet in de dubscene. Het meest opmerkelijke is dat ze het samen hebben gepresteerd om een album te maken.
De verschillende persoonlijkheden hebben een eigen karakter en verleden en ook andere uiterlijke kenmerken. Op de ene track is de hand van Ticklah waar te nemen en lijkt Axelrod in geen velden of wegen te bekennen. Dus als Ticklah aan de knoppen draait, is de hoofdmoot dub met hier en daar een vleugje roots reggae. Zoals je eigenlijk van hem gewend bent, mocht de gedubte versie van Pink Floyds Dark Side of the Moon van de Easy Star All-Stars in je platenkast staan.
Maar net als je gewend bent aan de skankritmes en de echo's, verschijnt Axelrod op de voorgrond en worden de tracks gekenmerkt door vocalen en zijn de nummers hevig beïnvloed door Afro-Cubaanse sferen. Heel in de verte zijn nog de dubritmes te onderscheiden (uiteindelijk blijft het één man), maar het laidback en melancholische van dub heeft plaats moeten maken voor zomerse mambo en salsa.
Eén artiest was er niet mee weggekomen om op één album zo'n ratjetoe aan stijlen te presenteren. Maar als je de ene keer die artiest bent en de volgende keer weer een andere, permitteer je jezelf uitstapjes te maken. Het resultaat is een wezenlijk hinken op twee gedachten. Gezamenlijk verzorgen Ticklah en Axelrod vanuit het lichaam van één muzikant zowel een zwoele zomerplaat als een trage, met rook omringde hangplaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ticklah/ticklah-vs-axelrod/16257/
Meer Ticklah op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ticklah
Deel dit artikel: