http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Thee Shams | Please Yourself

Dampende retrorock uit Cincinnati.
CD, Fat Possum/Epitaph

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 15 september 2004

Please Yourself, het debuut van Thee Shams, werd uitgebracht door Fat Possum. En dan weet een goed verstaander alvast welke richting het uitgaat. Zompige southern rock die met één voet in de jaren zestig staat en die geschraagd is op de erfenis van The Rolling Stones en in mindere mate Dead Moon. Een beetje zoals de eveneens uit Ohio afkomstige The Soledad Brothers eigenlijk maar bij Thee Shams wordt het bluesgehalte een beetje minder uitdrukkelijk belicht. Maar toch bereiken ze met Hammondorgel, mondharp en vooral de kunsten van de gebroeders Zachary en Andrew Gabbard (beide op zang en gitaar maar ook op orgel en piano) een doorleefd geluid dat hen meteen toevoegt aan het illustere legertje bluesadepten dat wordt aangevoerd door labelgenoten The Black Keys.

Alomtegenwoordige rock verdringt dus vaak de blueselementen maar dat neemt niet weg dat Please Yourself goed in het gehoor ligt. Met ‘On My Mind’ veren Thee Shams gestaag op uit de startblokken om zich vervolgens aan ‘If You Gotta Go’ van Dylan te wagen. En daar komen ze goed mee weg. Op het met piano aangedreven ‘Love Me All The Time’ wordt er wat vaart teruggenomen om nadien terug op kruissnelheid verder te stuiven. Afgesloten wordt er met het uitgesponnen titelnummer waarin de band bewijst eveneens in te zijn voor een dampende jam. En zo klinkt Please Yourself stomend en energiek. Thee Shams moeten het op hun debuut duidelijk hebben van sfeer en sound maar gelukkig zijn de nummers op zich ook best wel aardig.