http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Thea Gilmore | Harpo’s Ghost

Stevige rockplaat, maar weinig onderscheidend.
CD, Sanctuary/BMG

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 30 september 2006

Met een pittige rockplaat keert Thea Gilmore terug na tweeënhalf jaar afwezigheid. Ze verloor enkele dierbaren en kreeg zelf de diagnose depressiviteit gesteld. De Engelse geldt als een groot talent en een bekwame gitarist en ze heeft al zes cd’s op haar naam staan, ondanks haar jonge leeftijd. Harpo’s Ghost begint veelbelovend met het opzwepende ‘The Gambler’. “Come on and spin that wheel” zingt Gilmore en dat lijkt het begin van een sterk album in te luiden.

Harpo’s Ghost rolt daarna voorbij als een prettige indierockplaat, maar niet eentje die buitengewoon veel toevoegt aan het genre waarin KT Turnstall en Alanis Morissette rondhuppelen. Gilmore is wat zwaarder op de hand en haar sound is massiever, maar haar unique selling point valt moeilijk te ontdekken. Je vergeeft het haar als het laatste nummer langskomt, want de hidden track ‘Play until the Bottle’s Gone’ is een veel losser en aanstekelijker liedje waarin Gilmore het voor de afwisseling een keer klein houdt. Iets meer variatie in deze trant had deze plaat goed gedaan.