• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The xx | xx

Voor hunkerende nachtvlinders anno 2009.
CD, V2/V2

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 14 september 2009

Als je ergens geen r&b-vocalen bij verwacht, dan zijn het wel moody en gestripte newwavegitaar- en baslijnen in combinatie met elektronica. Vier nog bijna-tieners uit Londen met de kleingeschreven bandnaam The xx doen het op hun debuutplaat xx wel gewoon. En maken hiermee dé plaat van en voor hunkerende nachtvlinders anno 2009.

Het viertal kent elkaar al vanaf de lagere school, en wellicht loopt de samen- en wisselzang tussen het meisje Romy Madley Croft en de jongen Oliver Sim daarom zo geolied. Hoewel het meer fluisteren is wat ze doen, in teksten die bijna allemaal over seks gaan. Gevoelig en doeltreffend, onderhuids en verlangend. Dromerig en uitdagend.

Voeg daarbij de donkere gitaartonen die de vroege Cure of het onvolprezen The Durutti Column in herinnering roepen, naast de soms kille elektronica. En je hebt een erotiserende plaat vol zwoele melancholie. Die bijvoorbeeld prachtig tot een ontlading komt in het spannende vocale duel van 'Infinity'. Die ook berustend kan klinken, zoals in 'White Lies'. Of onderkoeld, in 'Heart Skipped a Beat'.

The xx beheerst de kunst van het weglaten, en verwerkt zo alleen het hoognodige van oude wave en bijvoorbeeld Aaliyah, CocoRosie, de Pixies en Rihanna. In minimalistische songs zonder opsmuk, die desondanks toch origineel en gelaagd klinken. En het knappe is dat de songs pas na verloop van tijd hun ware aard tonen. En die is wonderschoon.

Dat terugbrengen tot de essentie heeft ook een nadeel. Namelijk dat het soms lijkt alsof ze elk nummer dezelfde gitaarriff spelen. Waar een band zoals bijvoorbeeld Mogwai ook wel eens last van lijkt te hebben. Ook de zang van Oliver Sim gaat af en toe wat de neuzelkant op.

Toch is het bijna niet voor te stellen dat xx een debuutplaat is, en dan ook nog van begin-twintigers. Sommige songs klinken alsof ze achteloos in elkaar gezet zijn door een groep muzikanten die het klappen van de zweep kennen. En die hun voorkeuren voor donker jarentachtigwerk en r&b aan elkaar willen rijgen. Dat is ze meer dan uitstekend gelukt, want The xx verdient voor deze niet erg voor de hand liggende, maar zeer sfeervolle combinatie de originaliteitsprijs.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-xx/xx/19132/
Meer The xx op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-xx