Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoe oud het bluegrassboek ook moge zijn, uitgelezen raken we er nooit in. Tenminste, niet wanneer er geschreven wordt met de pen van John Murphy. De man is al zo’n veertig jaar actief in het rootscircuit van Australië (een land waar meer cowboys rondlopen dan je lief is). Met zijn Woodpickers doet hij het nu al een paar jaar en het net verschenen tweede album luistert naar de naam Me and Ned Kelly.
Naast het nodige getokkel op de banjo, komen ook de viool, dobro en mondharmonica veelvuldig voorbij. Het blijft dan ook niet alleen bij bluegrass, maar ook de richting van folk en blues wordt opgezocht. Maar wat maakt het ook uit met welke stijl we te maken hebben. The Woodpickers klinken telkens goudeerlijk en dragen een frisse gloed met zich mee. De zangharmonieën zijn zo puur als goud en de liedjes luisteren lekker weg. Een gezellige plaat – hoewel 54 minuten net iets te veel van het goede is. Maar goed, deze heren op leeftijd nemen het ervan zolang het nog kan. Het is hun goed recht.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-woodpickers/me-and-ned-kelly/10134/
Meer The Woodpickers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-woodpickers
Deel dit artikel: