Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Who is geschiedenis. Prachtige geschiedenis zelfs. Live at Leeds uit 1970 is één van de beste live-albums ooit. Daarna volgden nog vier of vijf liveplaten van een band die tot de dag van vandaag bij elkaar is. Nou ja, zonder Keith Moon en John Entwistle natuurlijk. Al speelt die laatste op deze plaat nog mee. De opnamen dateren dan ook uit 2000. Live at the Royal Albert Hall is de zoveelste liveplaat. Ditmaal met hulp van Eddie Vedder, Paul Weller, Bryan Adams en Noel Gallagher, om er een aantal te noemen. Nieuwsgierig geworden? Vast niet. Geheel onterecht is dat niet. Alle grote en kleinere hits passeren de revue. Daltrey, Townshend, Entwistle en gasten doen echt hun best. Dat kun je horen. Maar genoeg is het niet. Daarbij, een beter overzicht van meer dan vijfentwintig jaar The Who is er niet. Ga maar na: 'The Real Me', 'My Wife', 'The Kids Are Allright', 'Substitude', 'You Better You Bet'. Maar toch. Er klopt iets niet. Het kwartje valt pas bij 'My Generation'. Voor je ogen trekt een schouwspel voorbij. Daltrey rent als een wildeman over het podium, zijn bos krullen tegen zijn bezwete voorhoofd gekleefd. Townshend bespeelt zijn gitaar met lange wiekslagen, kijkt woest uit zijn ogen. Heel even geloof je dat het er in de Royal Albert Hall ook zo aan toe ging. Tegen beter weten in. Niets mis met deze de liveplaat. De opbrengst gaat ook nog eens naar het kankerfonds voor tieners. Maar The Who, dat was die band van 'Live at Leeds'. Die plaat uit 1970, weet u wel?
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-who/live-at-the-royal-albert-hall-2cd/3989/
Meer The Who op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-who
Deel dit artikel: