Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sfeervol, melancholisch, traag, fjorden, duister, hoopvol, grieg, rustig, piano, viool, noors, lucht, licht, sneeuw, motregen, natte sneeuw: dat zijn de woorden die me te binnen schieten als ik naar het derde album van The White Birch beluister. Dat ze in de Duitse pers de Noorse Sigur Rós worden genoemd, is schieten met een kanon op een mug. Want net zo goed kun je zeggen dat The White Birch op Talk Talk, David Sylvian of Low lijkt. Tien sfeervolle nummers staan op Star Is Just A Sun van het trio uit Oslo. Tergend langzaam maar oh zo sfeervol kabbelen de nummers voort als een rivier door een monumentaal fjordenlandschap. Dat de songwriter en zanger Ola Fløttum tijdens de opnamen voor dit album is gescheiden, heeft volgens hem veel invloed gehad op het uiteindelijke resultaat. Donkere melancholische wolken flarden mist, maar wel met een sprankje hoop op een betere toekomst.
Dat er een reactie komt op de opgeklopte macho spierballenrock van veel huidige acts is een goede zaak. Ik ben zelf toch ook meer van de harmonie dan van de fanfare. Maar mooi dat een echtscheiding, piano en viool leiden tot dit prachtige album. Thom Yorke mag van mij binnenkort ook gaan scheiden. We hadden goede voornemens dit jaar: rustig beginnen en niet van elke scheet een donderslag maken. Maar dit is een donderslag bij heldere hemel. Het eerste meesterwerk van het prille muziekjaar 2003. Ik ben verbijsterd!
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-white-birch/star-is-just-a-sun/2223/
Meer The White Birch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-white-birch
Deel dit artikel: