Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Afgelopen lente ontploften de interwebz. Na James Blake was daar opeens de tweede messias van de popmuziek. The Weeknd verbaasde vriend en vijand met duistere post-r&b. Zijn debuut, de mixtape House of Balloons, is één van de beste platen van het jaar en hij beloofde dit jaar nóg twee mixtapes uit te brengen. Thursday is nummer twee.
Hoewel het debuut vol staat met nietsverhullende teksten over drank, drugs en seks, zijn voor Thursday de cokeresten van tafel geveegd. Abel Tesfaye zingt niet meer over grote pupillen, wazige escapades en vergeten afters, maar over vrouwen. Heel veel vrouwen. Over een gebroken leven. En soms over drugs.
Thursday bevat niet zo veel aanstekelijke hooks als zijn voorganger. Het album is kalmer qua sfeer, maar het merendeel van de tracks is minder radiovriendelijk. Op het titelnummer wordt Tesfaye ondersteund door een rustige klikbeat en galmende geluiden. Ook 'The Zone', is een ingetogen en betoverend stuk, in tegenstelling tot de meeste songs op het debuut.
Toch voelen Thursday en House of Balloons als één geheel. Thursday is emotioneler en meer beladen, maar heeft dezelfde sfeer die het debuut zo aantrekkelijk maakte. Dit hoor je voornamelijk aan de nummers 'Lonely Star', 'Life of the Party', en uitschieter 'The Birds Pt. 1'. Allemaal hebben ze harde, duidelijke synths, dikke bassen en bombastische refreinen. Uitzichtloosheid, grootheidswaanzin en perversie vormen nog steeds de basis voor de teksten. Neem 'Lonely Star': "One day I'm hoping that you will remember me / (...) / When you fuck them you'll see my face / (...) / Give them any other day but Thursday / You belong to me / (...) / I exist / Only on Thursday."
Eerlijk is eerlijk: House of Balloons is beter, maar het is bewonderenswaardig dat er zo snel weer een album van dit kaliber ligt. The Weeknd heeft een geheimzinnige werkwijze en dit jaar komt zijn derde mixtape nog uit, Echoes of Silence. Als hij zichzelf op deze manier blijft doorontwikkelen, bestaat de top vijf van beste platen van 2011 uit hooguit drie artiesten.
"They say, they want heaven
They say, they want God
I say, I have heaven
I say, I am God."
(The Weeknd – 'Heaven or Las Vegas')
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-weeknd/thursday/22139/
Meer The Weeknd op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-weeknd
Deel dit artikel: