Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als genadeloos kritische heerschappen als de gebroeders Gallagher een nummer aan je opdragen, dan moet je wel een bijzonder artiest zijn. 'Cast No Shadow', afkomstig van succesplaat (What's the Story) Morning Glory?, werd destijds opgedragen aan Vervezanger Richard Ashcroft. De fraaie zinsnede "Bound with all the weight of all the words he tries to say" verwijst naar de wijze waarop die telkens het gevoel wekt zijn pijn te kunnen herbeleven.
Zowel het stemgeluid als de fysieke verschijning van de eigenzinnige Ashcroft zouden kunnen wijzen op een verwantschap met de Oasisspilfiguren. Net als de band uit Manchester is ook The Verve niet gespaard gebleven van bandstrubbelingen. Na hun eerste split was er opeens het meesterwerk Urban Hymns (1997). Na wat solojaren van Ashcroft is The Verve nu weer volledig terug met nieuweling Forth. Vooruit met de vierde dus.
Is The Verve zoveel jaren nadien nog relevant? Ja, want niet veel bands hebben in de tussentijd de prestaties van deze heren uit Wigan geëvenaard. Gitarist Nick McCabe laat wederom zijn gitaar stijlvol en psychedelisch zwiepen, en streeft er constant naar om dat snaargeluid verder te laten expanderen. De plaat bevat een boel ruimtelijkheid en epiek. Sommige nummers - zoals 'Numbness' - voelen zelfs als een echte trip richting vage territoria.
Forth is geen plaat waarop je direct veel mogelijke hits ontdekt; het al enige tijd rondzwervende 'Love Is Noise' uitgezonderd. Het is derhalve een schijf die je enige tijd zal moeten gunnen om te landen. Ze is jakkerend, jagend, soms tegen het beklemmende aan. Bovenal is het een plaat die bewijst dat dit kwartet gezamenlijk nog steeds tot hele mooie dingen in staat is.
Voor nummers als 'Bittersweet Symphony' en 'The Drugs Don't Work' kan je beter terecht bij de oude Verve, want op Forth lijkt alles er op te duiden dat de verdovende middelen vooral juist weer gewerkt hebben. Songtitels als het bloedmooie 'Valium Skies' versterken dat idee. De nooit verdwenen melancholie en tragiek zijn weer helemaal terug bij The Verve. Nu maar hopen dat ook die vijfde plaat er ooit komt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-verve/forth-4566/17340/
Meer The Verve op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-verve
Deel dit artikel: