• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Twilight Sad | Forget The Night Ahead

Succesvolle therapie.
CD, Fatcat/PiaS

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 04 december 2009

Zanger James Graham van The Twilight Sad wil niet op elke plaat hetzelfde doen. Ze zijn tenslotte geen Motörhead. Op hun tweede voegen hij en zijn band meteen de daad bij het woord: ze laten de postrock en de Sturm und Drang van het bewierookte Fourteen Autums and Fifteen Winters grotendeels voor wat het is. Forget the Night Ahead laat een ontwikkeling horen naar meer shoegaze, traditionele songstructuren, en postpunkinvloeden. De Schotse zwartkijkers leveren hiermee wederom een intens en meeslepend album af.

Het zal voor de fans van het eerste uur even wennen zijn: songs met een kop en een staart van The Twilight Sad. Graham schreeuwt een stuk minder, maar zingt des te meer. Je zou haast denken dat ze de muur naar het grote publiek willen slechten. Gelukkig is die stap nog veel te ver. Want het geluid is gruiziger en de toon donkerder, in songs die het in zich hebben om live nog meer te overdonderen. Zoals The Comsat Angels zouden klinken als ze in een donker steegje Seam en Hüsker Dü tegenkwamen. Bovendien is het Caledonische accent van Graham veel te rauw voor een prominente plaats in de schappen van Free Record Shop.

In zijn inktzwarte, zeer persoonlijke teksten verwerkt hij net als op het debuut weer de nodige zielenpijn. Dit keer met betrekking tot meer volwassen thema's, zoals verlies van een dierbare of het in perspectief plaatsen van het verleden. In combinatie met de onontkoombare drumterreur van Mark Devine, de straaljagergitaar van Andy MacFarlane en de op springen staande bassnaren van Craig Orzel, dalen ze in vrije val af naar de krochten van de ziel.

The Twilight Sad laat op Forget the Night Ahead meer melodie toe, maar vergeet daarbij niet om de nummers flink te gritstralen met noise. Wat boeiende songs oplevert, zoals het van een elastieken ritme voorziene 'The Neighbours Can't Breathe'. Of het bol van de spanning staande en met een mooi refrein gezegende prijsnummer 'I Became a Prostitute'.

Het instrumentale 'Scissors' voegt weinig toe aan het geheel. Het is het enige minpuntje op een loodzware, maar zinderende plaat. Wie van luid, gruizig en groots houdt, zal heel blij worden van Forget the Night Ahead.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-twilight-sad/forget-the-night-ahead/19539/
Meer The Twilight Sad op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-twilight-sad