Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
DuDuDu heet de tweede plaat van The Tranquis. Wat zouden de Groningers bedoelen met deze titel? Dududu als in een simpel wijsje? Of DuDuDu op zijn Duits, dat alles om de luisteraar draait? Of is het gewoon een verzinsel dat gewoon lekker bekt?
Feit is dat DuDuDu een heel aardige plaat is geworden. The Tranquis maakt verstilde gitaarmuziek, die tegen postrock aanschuurt, al missen ze voor dat laatste genre de erupties. Wat moet het moeilijk zijn geweest in de studio, om telkens die lome muziek te maken zonder de agressie eens goed van je af te spelen. Het inhoudingsvermogen heeft daardoor zeker zijn resultaat gehad.
DuDuDu komt heel traag over, maar er zit een niet te beschrijven onheilspellend gevoel in. Door dat consequent tot uiting te laten komen, eindigt de plaat ergens heel onbevredigend, omdat er geen geen climax is, maar toch ook weer niet. Misschien was een climax wel een te makkelijke uitweg. Misschien wil The Tranquis ons geen antwoorden geven, maar gewoon een gevoel uitdrukken. Dat is dan heel goed gelukt. Ondertussen peins ik nog eens over het vraagstuk wat DuDuDu toch betekent.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-tranquis/dududu/12104/
Meer The Tranquis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-tranquis
Deel dit artikel: