Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het was zo’n mooi verhaal. Vijf jonge Ieren die op de bonnefooi naar de VS gingen en daar onder valse namen de plaatselijke ECI een poot uitdraaiden. Om vervolgens, geïnspireerd door alle bestelde platen, zelf een prachtige popplaat in elkaar te metselen à la The Beach Boys en CSNY. Het resultaat, So Much for the City, bleek een zomers plaatje dat als een fris windje door het toen zo dichtgeplamuurde garagelandschap blies. Ondanks het uiterste knuffelgehalte, vooral dankzij het zoete stemgeluid van zanger Conor Deasy, was de band über-oké om naar te luisteren. Maar de tand des tijds heeft de band geen goed gedaan. Door het vele touren zijn de bandleden verbitterd en is hun kijk op het ooit zo zonnige wereldje compleet veranderd. Nou ja, dat valt her en der te lezen.
Eigenlijk ligt Let’s Bottle Bohemia in het verlengde van het debuut. De liedjes zijn nog immer zonnig. Lekkere niets-aan-de-hand-deuntjes met diezelfde zoete zang. De teksten zijn dan wel niet zo opbeurend, maar dat was bij So Much For The City ook al niet het geval. Saai? Zeker niet. ‘Found My Rosebud’, ‘Tell Me Something I Don’t Know’ en ‘Whatever Happened to Corey Hai’ zijn Heerlijk met een hoofdletter. De heren hebben wederom een fijne plaat in elkaar weten te draaien, met hetzelfde winnende recept. Wie heeft er ooit verzonnen dat een band moet blijven vernieuwen? In het geval van The Thrills was dat juist een verkeerde stap geweest. Mocht je So Much for the City grijsgedraaid hebben, dan moet je Let’s Bottle Bohemia zeker in huis halen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-thrills/let-s-bottle-bohemia/7715/
Meer The Thrills op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-thrills
Deel dit artikel: