Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Soft Hills is een kwartet uit Seattle dat zijn naam eer aandoet en inmiddels al vier platen lang afwisselende vergezichten schildert waar het aangenaam toeven is.
De ontstaansgeschiedenis van Departure is turbulent te noemen: Garrett Hobba's band viel uiteen en ademhalingsproblemen dwongen hem ertoe zijn vochtige woning in Seattle te verruilen voor die van zijn vader in het veel drogere klimaat van Los Angeles. Hobba produceerde voor het eerst zelf de plaat, die nog het meest doet denken aan 'Payroll' en 'Un' op voorganger Chromatisms, maar waarop gruizige rockers als 'Riding High', 'Sweet Louise' of 'The Gifts You Hide' ontbreken.
Is dat een verlies? Voor liefhebbers van Neil Young-achtige gitaarrock wel, maar het resulteert in een plaat die meer eenheid heeft en waarop het geluid niet zo dichtgesmeerd is. Gebleven is de ijle stem van Hobba, die zingt over het achter zich laten van dagelijkse zorgen en die de voorkeur geeft aan de weg naar de zon.
Met alle psychedelische geluidseffecten (mede dankzij de Mellotron) leveren de trage nummers een behoorlijk spacey plaat op, die volgens Hobba dan ook het best genoten kan worden op vinyl, met een koptelefoon op in het donker, of gelegen op de rug naast je beste vriend(in) met een fles opium binnen handbereik.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-soft-hills/departure/24850/
Meer The Soft Hills op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-soft-hills
Deel dit artikel: