Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie Dig It! in handen krijgt en vervolgens beluistert, zweert tegen beter weten in dat het gaat om een heruitgave van een plaat uit 1969. Lay-out, artwork, songs, attitude: The Shovels uit Hasselt hebben weinig boodschap aan de eenentwintigste eeuw.
Toch komt het tweede album van de groep rond Erik Debny (Captain Beefheart à la flamande) en leden van Starfighter, Fence en Vandal X in de rangen als een verkwikkende plensbui in een maandenlang van neerslag verstoken gebleven woestijn.
De twaalf aantrekkelijke feelgood beatpopsongs die The Shovels opdiepen, zijn een lust voor oor en ledematen. Elk nummer traceert heerlijk ouderwetse contouren die zich nooit opdringen, maar willens nillens altijd in de kijker lopen.
Hoewel het op het eerste gehoor anders lijkt, slaagt elke passage erin zich een eigen identiteit aan te meten en ontzag af te dwingen. Niet alleen de muziek, maar ook de teksten verlinken meer connecties met de gouden jaren zestig dan met het hier en nu.
Onderweg wordt zowat de halve popgeschiedenis het hof gemaakt, met eervolle vermeldingen voor The Beatles, The Byrds, The Kinks, Creedence Clearwater Revival, The Bonzo Dog Doo Dah Band, The Monkees en andere groepen die ruwkatoenen hemden, olifantenpijpen en het stiekem gluren naar de hotpants van het buurmeisje tot hun ultieme Rama verhieven.
Te onthouden tegen dat het écht gaat zomeren en het vogelgebroed een halt is toegeroepen: nagenoeg alles! Als u binnenkort op een verlaten landweg een achteloze fietser flarden ‘Business Man, ‘Emily’, ‘Four Leaf Clover’ of ‘Mrs. More’ hoort ten berde brengen, moet u niet raar opkijken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-shovels/dig-it-1338/15173/
Meer The Shovels op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-shovels
Deel dit artikel: