• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Shaky Hands | Let It Die

De volgende beter, graag.
CD, Kill Rock Stars/Konkurrent

Tekst: Niek Hofstetter

Publicatiedatum: 29 november 2009

Nee, Let It Die is niet die plaat waarmee The Shaky Hands zichzelf nog beter in de kijker speelt. De vorige, Lunglight, was verrassend interessant en plaatste de band naast Blitzen Trapper, Castanets en The Decemberists in de voorste linies van de borrelende bandjesscene van Portland. Met Let It Die komt er stagnatie in de stijgende lijn die de band enkele jaren geleden heeft ingezet.

Dat is jammer, want Lunglight laat een band horen die doet denken aan R.E.M. in hun vroegste jaren. Catchy songs wisselen ietwat duisterder werk af. Het schiet van postpunk naar de tragiek van een band als Beulah. Wat The Shaky Hands op Lunglight doet, dat eigenzinnige, is één van de ingrediënten waar het op Let It Die aan ontbreekt.

Je kunt het gooien op de bandwisselingen die The Shaky Hands onderging. Voor de opnames van Let It Die heeft de belangrijke schakel Colin Anderson, drummer en één van de oprichters van de band, de band verlaten en zijn vervanger Jake Morris moet zijn plek nog vinden. Dat The Shaky Hands door het vertrek van Anderson naar een nieuwe identiteit zoekt, is een mogelijke oorzaak van het ietwat uitgekauwde geluid op Let It Die.

Het is niet slecht, wat de band brengt. De soulvolle en bluesrockende nummers, de stuwende baslijnen en overduidelijke wilskracht van de band, vragen om het voordeel van de twijfel. Maar het gebrek aan overtuiging, dat de band op de voorganger wel had, en de soms sompige, Hold Steadyachtige geluiden, zorgen ervoor dat de conclusie betreffende de nieuwe van The Shaky Hands moet zijn: volgende keer beter, graag.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-shaky-hands/let-it-die-685/19518/
Meer The Shaky Hands op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-shaky-hands