Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoewel het debuut van het Deense The Seven Mile Journey slechts vier nummers telt, klokt het album pas iets voorbij de veertig minuten af. Een plaat met ware postrock en slowcore-allures dus en dat een beproefde formule waaraan ook dit kwintet zich hier rijkelijk laaft.
Met songs die zijn opgevat als epische klanklandschappen en bulken van de duistere en gloomy passages, doemen vanzelfsprekend namen als Mogwai en Explosions in the Sky op. The Seven Mile Journey dobbert in hetzelfde vaarwater, maar klinkt toch zelfverzekerd en eigenwijs genoeg om gehaaide critici de mond te snoeren.
Frenetieke gitaaruithalen worden gekenmerkt door een maximale intensiteit en verstilde passages steunen vaak op glaciale pianoakkoorden. De prominent aanwezige bas lijkt dan weer vergroeid met de vingers van Peter Hook (Joy Division). Twee songs lopen boven het kwartier uit, maar echt enerveren doen de gelaagde composities nooit, want The Seven Mile Journey heeft de kunst van het schrappen perfect onder de knie.
De Scandinaviërs hebben maar liefst zeven jaar aan The Journey Studies gesleuteld en hun meticuleus afgebakende songs weten van begin tot einde behoorlijk te boeien. Uit de toon vallen tussen de gigantische aanwas van postrock-platen de afgelopen jaren doet het kleinood dus zeker niet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-seven-mile-journey/the-journey-studies/12349/
Meer The Seven Mile Journey op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-seven-mile-journey
Deel dit artikel: