Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tegenwoordig is The Setting Son een band in plaats van het soloproject van Sebastian Kristiansen. Niet dat het veel uitmaakt voor het geluid; ook op het tweede album van de Denen volgen de psychedelische jangelpophits elkaar in hoog tempo op. En nog steeds zit de muzikale lijn zo dicht tegen die van het meer bekende Baby Woodrose aan, dat je kunt afvragen hoe groot de invloed van producer Lorenzo Woodrose is geweest. Maar dat is voor kniesoren. Waar het om gaat is die perfecte sixtiespop.
The Setting Son klinkt wat meer psychedelisch verfijnd dan het gemiddelde beatbandje, een beetje alsof Air zich op de productie van The Madd heeft gestort. Een belangrijke aantekening hierbij is dat de snotterige stem van Kristiansen enige gewenning kan vereisen. Geef het de tijd en stel vast dat zijn stem perfect bij het enigszins naïeve van de muziek past.
Daarmee is Spring of Hate ondanks de duistere albumtitel een perfecte plaat voor deze mooie zomerdagen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-setting-son/spring-of-hate/19029/
Meer The Setting Son op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-setting-son
Deel dit artikel: