• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Sea and Cake | Glass

De dansbare The Sea And Cake, maar toch niet helemaal.
CD, Thrill Jockey/Konkurrent

Tekst: Wilko van Iperen

Publicatiedatum: 22 juli 2003

Glass is de eerste release van The Sea And Cake na hun door KindaMuzik goed ontvangen langspeler One Bedroom van vorig jaar. Het minialbum bestaat gedeeltelijk uit nieuw werk en door anderen geïnterpreteerd materiaal van het laatste volledige album. Het mini-album opent met 'To the Author (Version 1)', een nieuwe tune waarin The Sea And Cake een meer dansbare versie van zichzelf neerzet. De voortstuwende drums en keyboard geven The Sea And Cake meer funk dan we gewend zijn van de band. Een kalere versie van hetzelfde nummer volgt hierop. In deze wat grovere mix van 'To The Author (Version 2)' komt Sam Prekop's lijzige stem pas na pakweg 5 minuten beats om de hoek kijken. Glass moet klaarblijkelijk als een dansbaar The Sea And Cake experiment worden beschouwd.

Het derde nummer ('Traditional Wax Coin') staat wat geluid betreft het dichtst bij die andere groep van drummer McEntire: Tortoise. Het ingenieuze drumgeluid van McEntire is heerlijk om te horen maar het geluid wijkt sterk af van die dansbare start van het minialbum. In 'An Echo In', het vierde nummer, gaat The Sea And Cake evenals in de dubbele intro van het album op de "tour de pop" maar de drums en keyboard worden hier niet zo'n prominente en stuwende rol gegund.

Die drie herbewerkingen op Glass worden gedaan door Stereolab, Broadcast en Carl Graig. De eerst- en laatstgenoemde remixers nemen hetzelfde nummer ('Hotel Tell') onder handen; de mix van Stereolab krijgt echter een alternatieve titel mee omdat het op het eerste gehoor niet lijkt te gaan om hetzelfde nummer. Carl Graig geeft het nummer een hypnotiserende dance-bewerking terwijl Stereolab kiest voor een remix die pompt met Caribische maten maar tegelijkertijd knipoogt naar de kunstige pop van de remixers zelf – erg leuk. Dat nummer loopt over in de remix van Broadcast die hun typische echoënde sound of the sixties toepassen op het 'Interiors' van The Sea And Cake. Ook alleraardigst.

Het lijkt Glass in het algemeen te ontbreken aan een duidelijke keuze. Het album vraagt in het begin om een dansvloer en de remixes die het minialbum afsluiten doen de heupen eveneens wiegen. Het middenstuk past er – hoewel het mooie nummers betreft – toch minder bij en dat is jammer. Als Glass in haar geheel als een dansbare interpretatie van The Sea And Cake was gezien, zou het niet ontbreken aan coherentie. Nu lijkt het na vier nummers toch op een verzameling van geboende overblijvertjes; en dat is zonde.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-sea-and-cake/glass/3634/
Meer The Sea and Cake op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-sea-and-cake