Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Scene is na vijf jaar afwezigheid weer bij elkaar. Met een reünietour en een nieuwe cd als bewijs. Hoewel, ‘nieuw’… Op 2007 staan tien bewerkingen van oude nummers en twee verse nummers. In ieder geval betekent het de terugkeer van een van de beste rockbands in de Lage Landen.
De klassieke songs hebben een behandeling gekregen die recht moet doen aan de liveversies die hun studio-uitvoeringen ontgroeid zijn. ‘Geloof’ en ‘Open’ doen het nog steeds goed. Werkelijk prachtig is de krachtige dramatiek in ‘Wild en Luidruchtig’, vanaf de eerste pianotonen en de woorden "Vader, vader/Wat was je vaak dronken/En weg". Misplaatst bij ‘Blauw’ is de zoetgevooisde Sarah Bettens.
Beter, maar niet veel toevoegend, doet de Henny Vrienten-achtige zang van Tom Barman het op ‘Rigoreus’. Hij maakt duidelijk dat, net als Paskal Jakobsen (‘Iedereen is van de wereld’), de rauwe stem van Thé Lau veruit het meest geschikt is voor de songs. Buiten de gastoptredens vallen op 2007 trouwens weinig grote verschillen te ontdekken voor wie de originelen niet heel goed kent.
Eigenlijk is het nieuwe werk het meest interessant. Dat bestaat uit het duo ‘Meisje van mijn Dromen’ en ‘Alkmaar’. Het eerste nummer is een opgewekt liefdesnummer in vertrouwde stijl. De tweede een mooi gedragen bewerking van een gedicht van Neeltje Maria Min. Beide misstaan zeker niet op het album, dat alles bijeengenomen meer dan aardig is, maar waarvan de urgentie toch niet helemaal duidelijk wordt .
Een andere Nederlandse band, Tröckener Kecks, bracht in 1995 het ‘nieuw ingespeelde’ verzamelalbum Hotel Nostalgia uit. Een paar jaar later maakten ze hun beste abum (>tk). Ook benieuwd naar wat The Scene ons nog gaat brengen?
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-scene/2007/15611/
Meer The Scene op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-scene
Deel dit artikel: