Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het vorige album van de Akense eenmansblackmetalband The Ruins of Beverast, Rain upon the Impure (2006), was een memorabel, tot kathedraalhoogte opgetrokken Teutoons modderbad. Niet alleen qua geluid, maar zelfs het cd-boekje was één onleesbare bruinzwarte brij. Het leek een bewuste zet van Alexander von Meilenwald (ex-Nagelfar) die de intrigerende spookachtigheid van zijn project alleen maar ten goede kwam. Hij was er zelf echter minder over te spreken en heeft daarom op Foulest Semen of a Sheltered Elite gekozen voor een transparantere productie, en een foeilelijke hoes.
Niet dat dit nu een zonnig plaatje heeft opgeleverd, uiteraard. Gebleven zijn de onheilspellende koorgezangen, de doormalende dubbele basdrums en de huilende, zuigende riffs. Von Meilenwald is van origine drummer en een autodidactisch gitarist, wat ongetwijfeld bijdraagt aan de melodische en harmonische eigenaardigheid - in de goede zin van het woord - van zijn riffwerk.
The Ruins of Beverast mag dan steevast, en met reden, onder de blackmetalnoemer worden geschaard, het is sterk beïnvloed door vooral doom, maar ook shoegaze en zelfs wave. Door de vervormde, zeker voor blackmetalbegrippen extreem laaggestemde gitaren, lage tempo's en galmende zang gaat het niet zelden richting de gotische grandeur van My Dying Bride en de funeraldoomvortex van Nortt. In nummers als 'Mount Sinai Moloch' en 'Blood Vaults II' is nota bene Type O Negative een even verrassend als onmiskenbare referentie en er vallen zelfs sporen te ontwaren van de vroege Orchestral Manoeuvres in the Dark, wat trouwens ook een passende omschrijving is voor de algehele ambiance.
Met zijn tachtig minuten is ook deze derde plaat weer een lange zit, maar de blastbeaterupties in bijvoorbeeld 'God's Ensanguined Bestiaries' en 'The Restless Mills' (von Meilenwald is ook nog een kei in het verzinnen van titels) houden op de loer liggende blackgazezijigheid resoluut buiten de deur. Daarvoor is de grondhouding ook te verbitterd, te gemeen; zie ook de albumtitel. Toch is het resultaat een trip waarbij zalvende schoonheid voorop staat en die nog maar weer eens de veelzijdigheid en ideeënrijkdom binnen de hedendaagse blackmetalscene aantoont.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-ruins-of-beverast/foulest-semen-of-a-sheltered-elite/19167/
Meer The Ruins Of Beverast op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-ruins-of-beverast
Deel dit artikel: