Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Punkachtige new wave was hun muziek, en met name het woord ‘punk’ (bijna een scheldwoord indertijd) was in 1977 reden genoeg voor de burgemeester van Stompetoren om het eerste optreden van The Rousers te verbieden. In 1979 werd de debuutsingle ‘Magazine Girl’ geboycot vanwege de blote voorgevels op de cover. Wat kan je als zelfrespecterende punkband nog meer wensen? Wat succes misschien, en dat is net wat The Rousers niet echt hebben gehad.
Toen in 1980 A Treat of a New Beat werd uitgebracht, gingen er maar achtduizend stuks over de toonbank, en in 1981 ging de band uit elkaar. In de trant van ‘retro is oké’ is A Treat of a New Beat opnieuw uitgebracht, inclusief een berg bonustracks, en dat klinkt goed. ‘Leave Us Alone’ is een vrolijk en onpretentieus popnummer met de potentie om een hele dag in je hoofd te blijven hangen. ‘Intensive Caren’ (humor hadden ze vroeger ook al) is een beetje hillbillyrock, en heeft een infectieuze melodie. Dat geldt voor alle nummers op de plaat: het is allemaal niet te moeilijk, maar wel heel aanstekelijk. Nostalgische, softe punk met een vleugje pop, die nergens als een oude koe klinkt.
Een reünie van The Rousers zit er echter niet in. Niet in de laatste plaats omdat de bassist, Rob Marienus, in 1990 is overleden. A Treat of a New Beat is bij dezen de eerste en laatste echte cd ooit van The Rousers. Waarom deze band nooit het succes heeft gehad waarop ze gehoopt hadden is een raadsel, want A Treat of a New Beat telt zelfs vandaag de dag als een aaibaar zachte, en bij vlagen geestige punkplaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-rousers/a-treat-of-a-new-beat/9092/
Meer The Rousers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-rousers
Deel dit artikel: