http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Robot Ate Me | On Vacation
Een prachtig conceptalbum zoals je dat zelden tegenkomt.
CD, 5 Rue Christine/Konkurrent
Tekst: Thijs Menting
Publicatiedatum: 25 april 2005
We verzuchten regelmatig dat we wel een vakantie kunnen gebruiken. Eventjes breken met de dagelijkse sleur van stress en verveling, maar met het geruststellende gevoel dat je over een paar daagjes of iets langer weer veilig thuis bent. The Robot Ate Me vraagt zich af waarom we die drang hebben. Waarom we blijkbaar af en toe willen ontsnappen uit deze wereld "where all we can do is say ‘it`s fucked up’". Op On Vacation hebben ze hun verwondering over onze doorgedraaide consumptiemaatschappij, het christendom en het nazisme netjes verdeeld over twee cd's. Dit alles verpakt in prachtig artwork van Daniel Gibson, die de muziek perfect verbeeldt in zijn surrealistische schilderijen.
Uit de eerste cd spreekt een vreemde fascinatie voor nazi-propaganda. Soms klinkt de begeleiding als een jaren '40-bigbandje met vrolijk toeterende klarinetten dat de hoge nazi-officieren tijdens één van hun feestjes mocht vermaken. Op andere nummers bestaat de achtergrond slechts uit mitrailleurgeratel en ontploffende bommen. Of één enkel instrument. Toch klinkt het erg sfeervol, dankzij een antiek laagje plaatgekraak dat overal overheen ligt. De teksten gaan over Jezus en Hitler die op de achterbank van een taxi de liefde bedrijven, Afrikanen die niet meer dan statistieken zijn en het genocidebal waar je heen moet om miljoenen te verdienen. Ze hebben veelzeggende titels als ‘I Slept Through The Holocaust’ en ‘Every Nazi Plane Has A Cross’.
De tweede cd is een stuk serieuzer en minder experimenteel. Iets genuanceerder ook. Hierop beschrijven ze heel treffend hoe wij graag onze hoofden afwenden van het ongeluk. Ja, het gaat goed met ons. De zon schijnt volop. Kijk maar! En ondertussen negeren we de dreigende wolken die in snel tempo de lucht vullen. We zijn eventjes niet thuis als twee bevolkingsgroepen in Afrika elkaar te lijf gaan. We zijn op vakantie. Te druk bezig met ons eigen geluk. "I'm flying through the sunny sky/ Why should I come down from here?"
. De liedjes hebben hun levendigheid ook op de tweede cd niet verloren. Ondanks de vaak minimale bezetting (drums, gitaar, zang) hebben ze een heel eigen geluid. Soms klinkt het wat rommelig, maar dat maakt het juist aandoenlijk. Het is met name de bitterzoete stem van Ryland Bouchard die met veel ironie zijn zware boodschap brengt en het album draagt. Zo is On Vacation een prachtig conceptalbum zoals je ze zelden tegenkomt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-robot-ate-me/on-vacation/9310/
Meer The Robot Ate Me op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-robot-ate-me
Deel dit artikel: