Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Retro Spankees hebben nogal wat gemeen met uitbundige Engelse puberbandjes zoals Bis, Urusei Yatsura of Test Icicles, met wie ze een voorliefde voor gepiep en gekrijs en potige maar licht beschadigde poppunk delen. Er wordt trouwens zo veel gekrijst en gekeeld op deze cd dat ook The Blood Brothers of zelfs Green al eens voor de geest komen. Of een omgekeerde versie van het gekrakeel tussen de twee zangers van Prolapse.
Die bands hebben allemaal echter een soort agenda of een kader waarbinnen ze opereren; The Retro Spankees zijn voornamelijk wild en onnozel. Alles kan, als het maar hysterisch en kinderachtig is. De platenhoes is een collage die recht uit het dagboek komt van pubers met haarspeldjes en tweedehands jasjes, die het leuk vinden om hun teksten vol te proppen met zinnen als He’s got a girlfriend. A greasy greasy girl. No sit near me, cos you smell. In ‘Pickin’ Flies’ zetten ze alles op een rijtje: You think I’m childish and selfish? Then what are you? If you don’t understand then I don’t want to know you. Lekker puh.
‘My Sonic Driver’ is een midtempo indierocker, met gekrijs en spastische noise-erupties. ‘Out Like One’ heeft een mooie melodie, maar hier begint hun geroep bijna op hondengekef te lijken. ‘Dash At Us’ heeft ook zo’n typische postpunk/C86-feel: kletterende gitaartjes, mooie backing vocals, klokkenspel en zeer veel charme.
‘The Terror of Bruges’ – ongetwijfeld geschreven tijdens een schoolreisje vorig jaar – is leuker. Pastoraal aandoende stemmen leiden een bijna folky liedje in, dat weliswaar vol stoorzenders zit en uitmondt in geram en gepiep. ‘Blok Rokkin Whizz Kidz Babiez Thingz’ en ‘Turf Not Tarmac / Why isn’t that Eel in the Sea?’ vliegen ook nog eens lekker alle richtingen uit en doen de vraag rijzen of pakweg Bloc Party ondertussen eigenlijk niet al veel te oud is om zich nog met popmuziek bezig te houden.
The Retro Spankies missen focus en kunnen een goed pak voor hun broek gebruiken, maar hun energie en ongebreideld enthousiasme zijn zeer aanstekelijk. Volgende week zijn we deze plaat ongetwijfeld ontgroeid, maar op dit eigenste moment zijn we fan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-retro-spankees/i-know-you-are-but-what-am-i/13629/
Meer The Retro Spankees op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-retro-spankees
Deel dit artikel: