Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De biografie van The Project Hate laat zich lezen als de loonlijst van een uitzendbureau. Sinds de oprichting in 1998, door Lord K. Philipson (God Among Insects, Leukemia, House of Usher, Lame enzovoort) en Jörgen Sandström (ex-Grave, ex-Entombed, Krux, Vicious Art), is het een komen en gaan van bandleden - die ieder op hun beurt weer deel uitmaakten van talloze andere bands - en heeft een nog groter aantal figuranten een gastbijdrage geleverd.
Dat geldt ook voor het zevende werkstuk, Bleeding the New Apocalypse. Zangeres Mia Ståhl is vervangen door de Portugese Ruby Roque (Witchbreed) en Leif Edling (Candlemass), Mike Wead (King Diamond), Jocke Widfeldt (Vicious Art) en Christian Älvestam (ex-Scars Symmetry) zijn opgetrommeld om te figureren.
Of dat interessantere muziek oplevert? Integendeel, dit album is een duidelijk voorbeeld van hoe de som der delen niet uitmondt in een krachtig eindresultaat. De productie is weliswaar dik in orde, die is immers in handen van Dan Swanö. Muzikaal ontstijgt de plaat echter niet het destijds al niet echt spectaculaire niveau dat bands als Theatre of Tragedy, Crematory en Tristania eind jaren negentig haalden.
De zang van freule Roque bijvoorbeeld schiet te pas en te onpas dwars door de muziek heen. Haar hoge uithalen en gebrek aan pakkende zanglijnen klinken ook nog eens in elke song exact hetzelfde. Het gemiddelde nummer duurt ruim tien minuten waarin een heleboel gebeurt, maar veel te weinig dat ook nog eens weet te boeien. Daarvoor biedt ook de songstructuur geen enkele houvast en laten Lord K. Philipsons schrijfkwaliteiten duidelijk te wensen over bij het verzinnen van catchy refreinen. Wat volgt is een onsamenhangende aaneenschakeling van riffs en passages van zogenaamd experimentele componenten, waarbij tot overmaat van ramp ook nog eens alles op een gelijkmatig tempo voortdendert.
Bleeding the New Apocalypse (Cum Victriciis In Manibus Armis) is een gedateerd werkstuk. The Project Hate MCMXCIX hecht duidelijk weinig belang aan het aloude principe van "less is more". Alleen voor de echte fans dus, want voor avontuurlijke muziekfans is er gelukkig beter te vinden in het genre.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-project-hate-mcmxcix/bleeding-the-new-apocalypse-cum-victriciis-in-manibus-armis/21322/
Meer The Project Hate MCMXCIX op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-project-hate-mcmxcix
Deel dit artikel: