Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jaren geleden heb ik eens een band gezien die The Post heette (in het voorprogramma van Ned's Atomic Dustbin). Die band speelde toen zeer verfrissende gitaarmuziek, iets wat van deze The Post uit Chicago niet gezegd kan worden.
The Post speelt zweverige lo-fi gitaarpop die doet denken aan de oude Dinosaur (Jr.). En hier en daar vallen er - dankzij het werk van de gitarist - mooie momenten te ontwaren. Wat de muziek van deze groep echter helemaal teniet doet is het stemgeluid van de zanger. Hij jankt en kreunt waardoor ieder liedje flink verpest wordt. De opbouw van de composities verraadt ook weinig gevoel voor smaak. Vrijwel alle nummers begin en eindigen rustig met even zo vaak een uitspatting naar een iets harder gitaargeluid.
Hun eerste plaat (Backwards) schijnt gedomineerd te worden door tapeloops en tribal percussie. Ze hadden beter een plaat in het verlengde daarvan kunnen maken, dat was op zijn minst nog interessant geweest. Nu verdwijnt Hasten the Homecoming in een grote leegte.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-post/hasten-the-homecoming/4911/
Meer The Post op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-post
Deel dit artikel: