Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Rotterdam is een prachtige klassieke popband rijker" was vier jaar geleden het oordeel van KindaMuzik over The Polar Exploration Ship. Als je dan als band denkt dat je een publiek kan hypnotiseren met dynamische intermezzo's klinkt dat een beetje raar. En er moet helemaal wat mis met je zijn om de muziek van je tweede album The White Hour experimenteel te noemen. Dit is namelijk gewoon poprock dat net iets te hard en te interessant is om alleen maar pop te zijn.
Het lijkt alsof frontman Selwyn Slop je ontvangt met een pilsje, daarna overgaat op speciaalbier en eindigt met een goed glas whiskey. Althans, zo klinkt de plaat. Het eerste gedeelte van de cd klinkt aanstekelijk en is gemakkelijk naar binnen te werken en de muziek wordt langzaam stroever en interessanter. Zo is 'Salted Lies' een lekker harde opener en zijn 'White-Out' (spetterende gitaarsolo!) en 'It's You' regelrechte simpele uptempo poprocksongs. Dit tezamen zorgt de eerste tien minuten voor makkelijk verteerbaar muziekplezier.
De stem van Slop blijft ook de gehele cd iets zoets hebben. De combinatie van langgerekte rockstukken en Slops zachtheid is afgemeten waardoor The Polar Exploration Ship een groot publiek kan bereiken: luister maar naar 'Swoon'. Het is namelijk allemaal niet zo ingewikkeld en moeilijk. Met 'She Heavy Metal' zetten de heren wat harde donkere bluesrock neer en samen met 'The Course' zijn dit de enige twee nummers op The White Hour die wat anders klinken dan de standaard poprock.
Zo zou The Sheer hebben geklonken als ze die zogenoemde 'volwassenheid' succesvol wisten te mengen met de nieuwe muzikale insteek. Dan hadden ze ook een dikke voldoende gekregen. Nu is die voor The Polar Exploration Ship.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-polar-exploration-ship/the-white-hour/18961/
Meer The Polar Exploration Ship op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-polar-exploration-ship
Deel dit artikel: