Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kent u 3T nog? Die drie neefjes van Michael Jackson, wiens namen alledrie begonnen met de letter ‘T’? Nou, mocht ook Marilyn Manson neefjes hebben, dan zouden The Plastic Fantastics dat best wel eens kunnen zijn.
Naast Manson lijken ook de synthrockers van Orgy duidelijke sporen nagelaten te hebben in de muziek op het album van dit drietal. ‘So Far Away’ vertoont namelijk aardige gelijkenissen met die band, terwijl ‘God Damn Radio’ en ‘Sorry I Killed You’ een poppier versie van Manson lijken te zijn. Licht industrieel, licht beïnvloed door de eighties en zo melodieus als het maar zijn kan. Het schijfje is voor de variatie af en toe voorzien van ‘tribal’ drums, gitaarsolo’s en een cello (‘Untitled 97’). De productie – die door de band zelf werd gedaan – is dik voor elkaar, bij vlagen behoorlijk bombastisch en dat zorgt ervoor dat dit album erg plezierig is om naar te luisteren.
De teksten lijken niet altijd even intelligent te zijn, maar hoogtepunt van het schijfje – ook op muzikaal vlak – is toch wel het eerdergenoemde ‘Sorry I Killed You’, dat een apocalyptische nasmaak achterlaat. Of deze band het ooit écht ver zal schoppen, daar heb ik m’n twijfels over, want daarvoor zijn The Plastic Fantastics te weinig origineel en af en toe iets té simplistisch. Maar fans van eerdergenoemde namen moeten het maar eens gaan checken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-plastic-fantastics/the-plastic-fantastics/8663/
Meer The Plastic Fantastics op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-plastic-fantastics
Deel dit artikel: