Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na Ariel Pink zijn The Peppermints de eerste onafhankelijke band die een plaat op Paw-Tracks uitbrengen. Jane en Panda Bear zijn immers verweven met moederband Animal Collective die het label als hun eigen creatieve speeltuin beschouwen. Het collectief kwam The Peppermints tegen op een van hun vele tochten door Amerika en ze raakten er meteen aan verslingerd.
The Peppermints emigreerden al vroeg naar San Diego om van daaruit hun experimental barfly trash-rock te verspreiden. Onder die term verstaan ze een opgefokte mengeling van trashblues en garagepunk in de stijl van het legendarische Crypt-label en dit alles wordt vakkundig overgoten met een chaotisch no-wavesausje. En uiteraard gedijt dit alles het beste in een heel rommelige mix. Jesüs Chryst klinkt dan ook alsof je tijdens een livejam ergens in een hoekje van het repetitiekot samengedrukt staat.
Mannen- en vrouwenstemmen wisselen elkaar af en op de achtergrond zorgen de andere leden steeds voor de nodige vocale manie. Vaak maken The Peppermints aanspraak op de gitaargekte waar Trumans Water zich al vroeg in specialiseerde maar de pepermuntjes hebben snelheid vervangen door pure chaos. Dit staat natuurlijk niet in de weg dat nummers zoals bijvoorbeeld ‘Blüdudud’ en ‘Grapefruit’ een ongelofelijke drive hebben. Maar kracht alleen is niet voldoende en in hun tomeloze energie gaan ze veel verder. Op ‘Carmen Coxon’ wordt de melodie gewoon verbaal mee aangegeven en dit mondt op ‘Anxiathon’ zelfs uit in een aanstekelijk –doch voor de doorsnee luisteraar waarschijnlijk irritant - refreintje waarin met een vrolijke ‘dam dam dam’-melodietje de toonladders bestormd worden. En dat is nog niet alles. ‘Onion Salad’ gaat resoluut de richting van Deerhoof uit en met ‘Santorum’ bewijzen The Peppermints dat het ook ingetogen kan.
Jesüs Chryst is bijgevolg voer voor mensen met stalen zenuwen. Het eclectisch omgaan met zoveel energie doet ongetwijfeld menige wenkbrauw fronsen. Maar toch, wie zijn nervositeit de baas kan blijven vind een album boordevol energieke ideeën. Zo maar liefst achttien in achtentwintig minuten. En dat is best wel spannend.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-peppermints/jes-s-chryst/9739/
Meer The Peppermints op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-peppermints
Deel dit artikel: