Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Goed, mensen met zwakke magen, tere zieltjes, en de welbekende et cetera mogen hier stoppen met lezen. De nieuwe plaat van The Peoples Republic Of Europe is namelijk niet geschikt voor hen. Deze Utrechtse band – of beter: dit eenmansproject – doet namelijk niet aan soft gedoe of subtiel melodiegevoel. Nee, dit is bruut geweld vol toonloos gebeuk. Industrial waar NIN-fans nooit van hebben durven dromen.
De beats zijn zonder uitzondering vervormd en stampen in hoog tempo door. EBM? Ja, ook wel, maar dat genre is hoogst fijngevoelig in vergelijking met Monopoly of Violence. Alles knarst, schuurt, schreeuwt, dreunt en beukt diep door, totaal zonder mededogen of gevoel. 'Kil' is een understatement, The Peoples Republic Of Europe zorgt hier net als op zijn vorige album Juche voor een totaal ontredderde en nihilistische sfeer. Gezellig is anders.
Voor we echter alleen maar loftrompetten over dit album gaan steken: het had wel wat afwisselender gekund. Nu wordt het bombardement van allesverwoestende industrial na verloop van tijd te eenvormig, en zoals altijd verliest voortdurend hard gebeuk of geschreeuw na een tijdje zijn waarde. Even wat gas terugnemen hier en daar had wonderen gedaan voor de zeggingskracht. Maar goed, Monopoly of Violence heeft dan toch allang gewonnen op knock-out. Fijne plaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-peoples-republic-of-europe/monopoly-of-violence/8934/
Meer The Peoples Republic Of Europe op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-peoples-republic-of-europe
Deel dit artikel: