Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jean Meslier leeft tussen 1664 en 1729 en is de laatste veertig jaar van zijn leven dorpspastoor. Hij laat een manuscript na, waarin hij na aanvankelijke twijfel aan de juistheid van het christelijke geloof, uitkomt bij algehele verwerping van de leerstellingen van de Kerk. Zozeer dat hij die als leugens te boek stelt.
De meest beroemde uitspraak uit dit testament geldt momenteel als motto voor het nieuwe album van The Peoples Republic of Europe: "Ik zou willen, en dit zou de laatste en vurigste van mijn wensen zijn, ik zou willen dat de laatste koning zou worden gewurgd met de darmen van de laatste priester."
Bikkelharde industrial, noisescapes en darkambient behoren tot het palet waarmee dit project van [KRAT] en [NOIR] kleurt. Midden tussen Xotox, Asche en Alec Empire staat het vorige album Under Stress in het teken van nakend nihilisme. The Peoples Republic of Europe houdt, te midden van ritmische, industriële beats, de vraag op of dit de richting is die we gezamenlijk opwillen, gezien de verschrikkingen van de moderne tijd.
Op Lubrication trekt het duo deze lijn door, al ligt de nadruk ogenschijnlijk meer op de verdorven kanten van politiek en andere machtswellust en de bewegingen daarachter.
Vanaf opener ‘Burden’ drukt Lubrication als een loden last op de schouders van de mensheid. In de verte zijn stemmen hoorbaar: samples die afkomstig lijken van religieuze voorgangers. In het vervolg blijkt The Peoples Republic of Europe zijn stoomtrein-industrial met tekno-invloeden keihard op plaat geknald te hebben.
Tussen alle hoogovensbedrijvigheid is er zo nu en dan ruimte voor darkambientstukken, die het helaas moeten afleggen tegen bijvoorbeeld MZ.412 of Stahlwerk9. Een lastig punt bij The Peoples Republic of Europe blijft bovendien de wisselwerking tussen de zo goed als instrumentale muziek en het engagement dat uit het motto spreekt.
Ondanks misantropische industrial van de beste soort, geeft de groep weinig houvast of richting. Gelden slaafse volgelingen, onmondige gelovigen en gewillige helpers als het smeermiddel voor de machtsmachinaties, die ons te gronde richten? Lubrication biedt geen helder antwoord; de ideële koers komt niet over.
Wellicht tekent dit het nihilisme dat inmiddels The Peoples Republic of Europe eigen is: ze observeren, kiezen een vlag waaronder het werk wordt uitgebracht en weten het verder ook niet meer. Behalve dat heden en toekomst, door deze bril gezien, inktzwart en weinig hoopvol zijn. Die boodschap komt met Lubrication harder binnen dan ooit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-peoples-republic-of-europe/lubrication/14665/
Meer The Peoples Republic Of Europe op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-peoples-republic-of-europe
Deel dit artikel: