• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Peepshows | Refuge For Degenerates

Een paar rode pepers in het achterwerk zou geen overbodige luxe zijn.
CD, Burning Heart/Epitaph

Tekst: Norbert Pek

Publicatiedatum: 01 januari 2003

Een paar kratten bier, een Zweedse blondine of misschien een mooi nieuw skateboard. De vraag blijft hoeveel zou het gekost zou moeten hebben om Nikola Sarcevic (Millencolin) op meer dan 1 track te laten meezingen. Want laat het nou juist zijn felle zang zijn die The Peepshows een stuk energieker kan laten klinken, en om de vlakke zang van Oswald Wolfbrandt te compenseren. Toch is het voor de Zweden op het Burning Heart label niet slecht vertoeven. Het label dat onlangs nog The Hives getekend had gaat al jaren mee als gerenommeerd (punk)rocklabel. Met trots werd dan ook altijd de Cheap Shots-serie uitgebracht waarop alle Burning Heart bands per editie gemiddeld twee nummers konden bijdragen. En ook al zal er binnen de skapunk- en de punkrock-kringen altijd flink op los worden vergeleken, de bands op deze verzamelaars hadden een herkenbaar geluid. Met name de Bad Religion-adapt No Fun At All, het supermelodieuze Millencolin, de hardcore van 59 Times The Pain en de ska van Chickenpox vielen in positieve zin op. Waarom The Peepshows met hun derde album dan juist op dit label terechtkomen blijft onduidelijk. Het energieke dat deze band zou moeten hebben blijft achterwege door de onopvallende zang en trage gitaarsolo’s. Het vlamt nergens en het blijft ook zeker niet hangen. Maar voordat Refuge For Degenerates wordt afgeschreven als een zoutloze rockplaat, toch nog even de aandacht voor het zeker sterke songmateriaal. Zonder de gitaarsolo’s en met felle zang (dan ook wat meer op de voorgrond) was Refuge For Degenerates een aanstekelijke popplaat geworden. Al doen The Peepshows wel heel erg hun best om dit niet te laten blijken. Ze komen zelfs het beste tot hun recht als de rustige kant naar voren komt op ‘Nailed To The Ground’ en de piano-ballade ‘Where The Roads Have No End’. En dan is de Guns N’ Roses-gitaarsolo opeens wèl acceptabel. Maar of het met The Peepshows ooit goed gaat komen blijft de vraag. Het is bekend dat levensmiddelen in Zweden nogal duur zijn, maar een paar rode pepers voor in het achterwerk zou in dit geval geen overbodige luxe zijn.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-peepshows/refuge-for-degenerates/2178/
Meer The Peepshows op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-peepshows