Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Deze plaat kan niet vaak genoeg opnieuw gereleased worden. Opgenomen in 1999, in Australië uitgebracht in 2000, twee jaar later nog eens in Europa en nu opnieuw hier in de schappen van de platenwinkels dankzij de vasthoudendheid van iedereen die in dit product gelooft. Zo is Humblin’ (Across America) wellicht ook in 2006 een van de betere popplaten van het jaar. En anders probeert men het met dit tijdloze meesterwerk over een paar jaar gewoon nog eens.
Humblin’ (Across America) bevat de allerbeste vocalen die Ken Stringfellow (Posies), ook naar eigen zeggen, ooit in een microfoon zong. Voor die microfoon, destijds eigendom van de befaamde Ardent studio in Memphis (Big Star, Staple Singers), betaalde Stringfellow meteen de kostprijs om het ding voor altijd als een trofee bij zich te houden. Vergelijk Stringfellows vocale prestaties op Frosting on the Beater van The Posies met deze plaat, denk aan zijn bijdragen aan het heropgerichte Big Star, doe er een paar scheppen bovenop en je bent bijna bij zijn gave zangpartijen op Humblin’ Across America.
Dan is er nog de band. Maar wie of wat is de Orange Humble Band eigenlijk? Darryl Mather is een Aussie met een enorme Big Star-tic en een fraaie hand van liedjesschrijven en hij bracht enkele muzikanten in Memphis bij elkaar waarmee hij het legendarische duo Chris Bell en Alex Chilton van Big Star naar de kroon wilde steken. Spooner Oldham, Jim Dickinson, Mitch Easter en Big Stars drummer Jody Stephens om er een paar te noemen. Het resultaat van hun samenspel levert puur popgoud op, waarin de geest van Chilton en vooral die van het onderschatte genie Bell rondwaart, zo perfect gespeeld dat het om gek van te worden is.
Waarmee we niet zeggen dat hier een stel freaks aan de gang is. Integendeel, niets dan beheerste passie en tot in het extreme gearrangeerde songs kenmerken Humblin’ (Across America). De plaat houdt vaart, verrast en verbijstert en vult opgetogen popsongs met melancholische, gelaagde zanglijnen als in de dagen van ‘September Gurls’. Humblin’ (Across America) is de missing link tussen het beste werk van The Posies en de eerste drie van Big Star. Een plaat om keer op keer naar terug te grijpen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-orange-humble-band/humblin-across-america/11882/
Meer The Orange Humble Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-orange-humble-band
Deel dit artikel: