Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Alleen de naam Woody Creek al doet je verlangen er een paar dagen te mogen vertoeven. Het is zo’n typisch Amerikaans dorpje in het bosrijke Colorado waar de tijd heeft stilgestaan. Iedereen kent elkanders naam, nederigheid is een hoog goed en respect komt op de eerste plaats. Beetje het jaren ’50-idee dus. De tijd voordat die vervelende hippies de wereld moesten verzieken met hun visie op vrijheid en gelijkheid.
Dat er ook goede kanten aan het hippiedom zaten bewijst The Nitty Gritty Dirt Band. Ontstaan in 1965 in Californië stonden deze countryrockers in het epicentrum van de revolutie. Maar ze hielden zich meer met het muzikale dan het sociale aspect ervan bezig. Zij veranderen het beeld van folk en country door deze stromingen samen te voegen. Net zoals de generatiegenoten The Byrds dat deden en daarvoor met de eer en roem streken. Van The Nitty Gritty Dirt Band wist alleen voormalig lid Jackson Browne het tot het hoogste podium te schoppen. Toch bestaat de door oprichter Jeff Hanna geleide band nog steeds en maakt hij om de paar jaar weer eens een plaat.
In het huis van gitarist Jimmy Ibbotson te Woody Creek nam The Nitty Gritty Dirt Band over een periode van enkele jaren zijn dertigste release op. En een mooi werkje is Welcome to Woody Creek geworden. Misschien iets te zoet en kalmpjes voor deze woelige tijden, maar bij de eerste noten van ‘Walkin’ in the Sunshine’ smelt het cynisme als sneeuw voor de zon. Mooie samenzang, fijn banjospel en een meeslepende mondharmonica zetten de toon voor wat zal volgen.
Zo zijn daar de prachtige ballades ‘She’ en ‘Jealous Moon’ en ontwaren wij een bluegrass-versie van ‘Get Back’. ‘Forever Don’t Last’ doet zelfs aan onze eigen The Yearlings denken, zij het dat de vocalen hier heel wat aangenamer klinken. Het spannende en beeldende instrumentale slotnummer sluit het evenwichtige album in stijl af.
Het is goed dat The Nitty Gritty Dirt Band ruime pauzes nemen voor elke release om zo de frisheid te bewaren. Klasse muzikanten als ze zijn zullen wel nooit een slechte plaat maken, maar een echt goede hoef je na al die jaren ook niet te verwachten. Elke die dat wel is, komt dus als een verrassing. Met Welcome to Woody Creek hebben deze babyboomers aangetoond dat ze nog lang niet met pensioen moeten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-nitty-gritty-dirt-band/welcome-to-woody-creek/7577/
Meer The Nitty Gritty Dirt Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-nitty-gritty-dirt-band
Deel dit artikel: