• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Nightwatchman | One Man Revolution

Sluimerende molotovcocktail.
CD, Epic/Sony/BMG

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 19 juni 2007

Daar staat hij dan; moederziel alleen, de gitaar hoog omgehangen; een akoestische nog wel; Tom Morello, als The Nightwatchman. Eén man, één gitaar, één stem; een One Man Revolution op het grote tentpodium op Pinkpop. Geen kogels in het hoofd, geen middelvingers omdat je niet doet wat iemand je opdraagt; Morello – ex-gitarist van Rage Against the Machine – serveert zijn politieke stellingnames tegenwoordig zachtaardig, maar allesbehalve zachtmoedig.

Zijn typsiche, piepende en krassende gitaargeluiden laat Morello akoestisch achterwege; The Nightwatchman heeft meer van doen met country. Maar dan wel het land van Morello en niet dat van George W. Bush. Als een gepassioneerde troubadour, een protestzanger zoals we die kennen uit vervlogen tijden zie je Morello in gedachten op een schommelstoel op een porch in een dorpje net buiten LA zitten, ondertussen zijn politieke preken afvurend op stad en platteland.

Een metalhybride met een rappende ADHD-er aan kop bleek een prima recept voor ingang tot grote groepen jeugd, die zich al dan niet achter de oren krabden om Rage Against the Machine’s politieke boodschappen. Wil je in bredere kringen een voet tussen de deur krijgen, zo lijkt Morello gedacht te hebben, verpak je nummers dan als een wolf in schaapskleren.

Morello’s paard van Troje getiteld One Man Revolution nestelt zich namelijk net als Michael Franti’s Songs from the Front Porch moeiteloos in menige platencollectie om pas bij nadere tekstuele beluistering zijn ware gezicht te tonen.

Tom Morello’s passie voor 'de goede zaak', voor het heil van zijn land, het land van vrijheid en rechtvaardigheid – een zaak waarvoor de eenling staat, opstaat en vecht - krijgt vorm in spaarzaam gearrangeerde, akoestische gitaarnummers met zo nu en dan mondharmonica, orgel of piano.

Revolutionair en Harvardklant in één leidt Morello de gedachten zo naar Nebraska, Bob Dylan en Johnny Cash. Deze agitprop vindt in Morello’s bariton (denk richting Nick Cave en Leonard Cohen) en akoestische gitaar de machines om zijn woede te kanaliseren en hem tot een moderne Woody Guthrie te maken. En van One Man Revolution een bloedlinke, sluimerende molotovcocktail van één man op de barricades.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-nightwatchman/one-man-revolution/15629/
Meer The Nightwatchman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-nightwatchman