• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Low Lows | Shining Violence

Mag zo blijven doorjanken.
CD, Monotreme

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 20 februari 2008

The Low Lows is natuurlijk een aardige bandnaam die knipoogt naar Low en hardop zegt dat het allemaal nog trager en treuriger kan. Wie zich kan herinneren dat de laatste plaat van het slowcore-duo Parker and Lilly The Low Lows heette, zit op het juiste spoor. The Low Lows is namelijk de groep van Parker Noon en die blinkt uit in tranendalpop met nauwelijks of geen tempo.

Parker en zijn muzikale levenspartner Lilly zijn definitief uit elkaar en dat maakt de uitgangspositie voor The Low Lows niet vrolijker. Des te beter, want eigenlijk klopt alles op Shining Violence. Zeker voor wie op zijn tijd een bak galm kan waarderen, waarin de badkamer-reverb van Parkers stem ronddobbert in eindeloos feedbackende gitaren van het type Jesus and Mary Chain.

De sound zit dus geramd. Met enige verbeeldingskracht klinken ook My Morning Jacket en My Bloody Valentine erin door. Behalve het geluid, waar deze plaat het natuurlijk van moet hebben, zijn er enkele sterke composities en een handjevol songs dat knap gearrangeerd is en zich van allerlei blazerinstrumenten bedient.

De tweede helft van de plaat zoekt haar heil in een twangy benadering van slowcore. In 'Disappearer' komt eigenlijk alles samen: opnieuw een tempo dat niet wil vlotten, galmende samenzang, een meehuilende pedal steel, een warm trompetje en een elektrische gitaar die te hard staat voor dit type muziek. Wanneer Parker Noon zijn niet aflatende verdriet in dergelijke muzikale vormen giet, mag hij nog jaren door treuren.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-low-lows/shining-violence/16608/
Meer The Low Lows op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-low-lows