• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Loons | Paraphernalia

Nostalgicus Mike Stax maakt leuke ouderwetse sixties beatplaat.
CD, Ugly Things/Clearspot

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 27 februari 2005

Het eerste dat in het oog springt bij het album Paraphernalia van de Amerikaanse band The Loons is het afzichtelijke artwork. De voorkant is al een drama, de achterkant toont de groep in felgekleurde overhemden op een berg vol palmbomen als Shocking Blue in betere dagen. Vooral frontman Mike Stax springt bijzonder in het oog, met zijn lange, sluike haar en zijn obligate zonnebril. Onder sixties-nostalgici geniet deze Mike Stax enige bekendheid als redacteur van het al jaren door hem gerunde magazine Ugly Things. Dat blad houdt zich bezig met de psychedelische jaren zestig, van de Yardbirds, Love en The Pretty Things tot hedendaagse uitwassen als The Misunderstood.

Geen wonder dus dat The Loons zich op Paraphernalia (verzamelnaam voor hulpstukken bij het gebruiken van drugs) rijkelijk laten inspireren door de geschiedenis van de garage en psycho uit de jaren zestig. Nu is dat niet opmerkelijk: ook Kings Of Leon en The Bees grijpen bijvoorbeeld uitgebreid terug naar de muziek uit die periode. Toch is The Loons van een totaal andere orde: Parapernalia luistert als een échte sixties plaat.

Niet bepaald vernieuwend dus, op zijn zachtst gezegd, maar daarmee is Paraphernalia zeker niet direct een slechte plaat. Met de folkrock van ‘Follow the Rain’ en de garagerock van ‘Some Kind of Asylum’ horen we zelfs bijzonder aardige liedjes. Natuurlijk zit hier niemand op te wachten, op een paar puntschoen dragende en shag rokende vijftigers na. Volle zalen zal The Loons dan ook wel niet trekken, maar een zekere cult-aanhang verdient de band wel.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-loons/paraphernalia/8719/
Meer The Loons op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-loons