Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nieuwe kerkmuziek. Zo omschrijft de website van het Amerikaanse The Late Cord de uitgebrachte debuut-ep Lights from the Wheelhouse. Dat is op het eerste gezicht niet zo vreemd, aangezien John-Mark Lapham en Micah P. Hinson allebei opgroeien in de conservatieve en streng gelovige staat Texas. Ondanks die gelijkenis komt de samenwerking tussen de twee pas in 1999 tot stand. Beide heren zijn dan al jaren op verschillende muzikale vlakken actief.
Zo reist Lapham na zijn middelbare school regelmatig naar Engeland, waar hij naam maakt met het experimentele, elektronische popgezelschap The Earlies. De uit een christelijk gezin afkomstige Hinson daarentegen kent een turbulente jeugd. Na een periode van verslaving, schulden, dakloosheid en problemen met de wet vindt hij de rust om als singer-songwriter aan de slag te gaan.
Ondanks het grote contrast tussen de muzikale achtergrond van het duo, bewijst Lights from the Wheelhouse dat inspiratie muzikale barrières kan slechten. De elektro-americana van The Late Cord kan het best omschreven worden als een loodzware zielsverwant van Sixteen Horsepower, aangevuld met een flinke scheut Black Heart Procession. Zowel Lapham als Hinson hanteren op de plaat tal van instrumenten. Terwijl Lapham zich verliest in onder andere orgels, synthesizers, tapeopnames, space echo’s, loops en programming, ontfermt Hinson zich over zwaarmoedige Leonard Cohenesque vocalen, gitaren, banjo, mandoline, piano en wat dies meer zij.
Liedjes zijn op Lights from the Wheelhouse niet te vinden. Het zijn enkel bezwerende en bijna meditatieve geluidscollages. In opener ‘Lila Blue’ wordt de spanning langzaam opgebouwd tot een kakofonie aan geluid en distortie om vervolgens weer net zo klein te eindigen als het is aangevangen. De omschrijving zwaarmoedig is een understatement. Een titel als ‘My Most Meaningful Relationships are with Dead People’ is wat dat betreft veel betekenend.
Het zwaar op piano leunende drama, met Laphams vader op gastvocalen, is onbetwist het hoogtepunt van de ep. ‘Hung on the Cemetery Gates’ wordt gedragen door een harmonicathema wat sterk doet denken aan Ennio Morricone’s ‘A Man with a Harmonica’ uit de film Once Upon A Time In The West.
The Late Cord maakt het u op dit topzware requiem absoluut niet gemakkelijk. U heeft namelijk aan enkele luisterbeurten nog niet genoeg om de diepgaande en breed van stof zijnde preek van Lapham en Hinson te verwerken. Tevens raad ik u aan de grafrede niet in depressieve toestand te consumeren, tenzij u levensmoe bent. Toch wil ik u vragen om deze kerkdienst zeker niet voortijdig te verlaten. Ik durf namelijk te wedden dat u zich na afloop laat bekeren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-late-cord/lights-from-the-wheelhouse/13345/
Meer The Late Cord op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-late-cord
Deel dit artikel: