Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms gebeurt het wel eens dat je iets ziet of hoort waarbij je denkt: "Als ik zoiets zou kunnen maken dan zou dit het geworden zijn". Bij de film Donnie Darko had ik dat bijvoorbeeld, waar alle elementen in zitten die ik in een door mij gemaakte film terug zou willen zien. In iets minder hevige mate heb ik dat ook met The Eldorado L.P. van The Lassie Foundation. Net als Donnie Darko komt ook dit werkstuk mij totaal onverwacht ter handen, terwijl het toch allemaal zo bekend, goed en opwindend is dat je je afvraagt waar je het eerder meegemaakt hebt. Regisseur Richard Kelly stopte zijn film vol met verwijzingen naar illustere voorgangers. The Lassie Foundation doet dat ook en creëert daarmee haar eigen wereld. Een wereld waarin Yo La Tengo een vooraanstaande plaats bekleedt, maar waar de Hobokers het vooral bij The Velvet Underground zoeken. Daar combineert The Lassie Foundation deze invloed met die andere gouden sixtiesband: The Beach Boys. Dus veel harmonieën en rijke arrangementen. Niet op de manier van The High Llamas, maar meer zoals Beulah dat doet. Veel verschillende gitaargeluiden, wat klokkenspel en talloze blazers eromheen. Verwacht echter geen overdaad hierin, want de vijf heren en dame uit Californië pakken alles zorgvuldig aan en hebben op hun tweede langspeler de juiste balans gevonden.
Deze plaat wordt door Bluesub Records in Europa uitgebracht en daar zit ook het Nederlandse At The Close Of Every Day bij. Ook gitarist Jeff Schroeder en zanger Wayne Everett zijn twee bekende namen in de Christelijke alternatieve scene, maar van enig gepreek is op dit album geen sprake. Ze speelden onder meer in The Violet Burning en The Prayer Chain. Bands die Placebo, Ride en The Jesus and Mary Chain makkelijk aan konden. De shoegazer-invloed vinden we ook hier weer terug en zorgt voor het lekkere rauwe randje die de popsongs in de traditie van Big Star en Teenage Fanclub nodig hebben. Soms verlang je naar wat meer pit en een vocale outburst als Everett's hoge stem je even teveel wordt, maar dan verleg je je aandacht maar even naar het heerlijke gitaargetokkel dat overal opduikt. Van donkerzwart naar het door henzelf gerefereerde pinknoise zoekt The Lassie Foundation alle kanten van de westcoastpop op en komt er met een verbluffend resultaat uit. Deze release zou eigenlijk al in de herfst van 2002 moeten uitkomen, maar door omstandigheden is hij nu pas in de Lage Landen verkrijgbaar. In Amerika kwam hij zelfs al in 2001 uit, maar nu hij er dan toch is mag hij gelijk meedingen naar de jaarlijstjes van 2003.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-lassie-foundation/the-el-dorado-l-p/3662/
Meer The Lassie Foundation op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-lassie-foundation
Deel dit artikel: