• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The (International) Noise Conspiracy | The Cross of My Calling

Nieuwe muzikale koers leidt tot nieuw elan.
CD, Burning Heart/PIAS

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 03 februari 2009

Het vorige album van The (International) Noise Conspiracy, Armed Love, is niet meteen slecht, maar het haalt het toch niet bij de revolutionaire soulpunkklassiekers Survival Sickness en A New Morning, Changing Weather. Een meer melodieuze op gitaar georiënteerde klank verving het op orgel en bas leunende geluid dat alle dansvloeren gegarandeerd vol kreeg. Mede verantwoordelijk daarvoor is producer Rick Rubin, die Armed Love zijn kenmerkende gortdroge geluid meegaf. Ook zou het vertrek van de vaste toetseniste Sara Almgren een rol gespeeld kunnen hebben, hoewel op vrijwel alle nummers een sessietoetsenist meedoet.

Het nieuwste album The Cross of My Calling werd opnieuw opgenomen met Rubin en The (International) Noise Conspiracy heeft in de vier jaar sinds het verschijnen van Armed Love ook geen nieuwe vaste toetsenist aangetrokken. Wat dat betreft dus geen veranderingen. Toch is The Cross of My Calling een betere plaat geworden, omdat er nu duidelijk werd gekozen voor een andere muzikale koers.

The (International) Noise Conspiracy streeft nu meer naar een wat grootser psychedelisch rockgeluid, zonder dat het ontaardt in uitgestrekte LSD-jams. Een referentie die regelmatig boven komt drijven zijn The Doors en dan vooral The Doors van songs als 'Riders on the Storm'. Typerend zijn het duet van toetsen en gitaar in 'Child of God' en het kenmerkende keyboardriffje in 'Arm Yourself'. Tracks als 'Satan Made the Deal' en 'Boredom of Safety' verwijzen met hun soul- en southern rock-invloeden dan weer meer naar The Rolling Stones ten tijde van Exile on Main Street.

Het is even wennen, maar als de nieuwe koers eenmaal is bezonken, dan blijkt The Cross of My Calling werkelijk een uitstekend album. Het is zeker veel meer geïnspireerd dan Armed Love. Op een sporadische zwakke track als het te dreinerige 'Storm the Gates of Beverly Hills' na, blijft The Cross of My Calling iets onder het niveau van de eerste twee albums hangen, maar het scheelt niet veel.

Mocht het dan zelfs in deze crisis niet willen lukken met de revolutie waar The (International) Noise Conspiracy ook nu weer zo op hamert, dan is er in ieder geval het album nog.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-international-noise-conspiracy/the-cross-of-my-calling/18054/
Meer The (International) Noise Conspiracy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-international-noise-conspiracy