Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Glasspack laat er geen gras over groeien. Al vanaf de eerste seconde heeft de band de voet stevig op het distortionpedaal, om hem er voor een kleine 40 minuten niet meer af te halen. Niet alleen de gitaren, maar ook de stem ruist en kraakt van alle kanten. Stonerrock-'n-roll op z'n smerigst noemen we dit.
De band uit Louisville, Kentucky wist een kleine twee jaar geleden al op te vallen met Powderkeg, waarop ze hun stonerrock vermengde met dikke brokken rock-'n-roll. En ook nu proppen de heren elke vierkante centimeter van Bridgeburner vol met vuige riffs, slepende ritmes en droge drumroffels. De uitkomst? Rock-'n-roll in de Zen Guerrilla-stijl, bluesrock, spacerock op de oude Monster Magnet-leest (Monster Magnet-gitarist Ed Mundell speelt mee op 'Peepshow') en een bijna onherkenbare versie van 'Gimme Shelter.' Het had allemaal iets helderder opgenomen mogen worden, en de constant vervormde zang is op het eind meer een zwaktebod, maar hierdoor blijft het allemaal wel lekker zompig. Daarbij ligt het zwaartepunt van de muziek bij het instrumentale gedeelte, en daar is niets mis mee. Voor Bridgeburner wil ik graag de stof van een vergeten term blazen: sludgerock.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-glasspack/bridgeburner/5458/
Meer The Glasspack op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-glasspack
Deel dit artikel: