Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
O Bill Monroe, Where Art Thou? De aartsvader moest de revival van ‘zijn’ bluegrass vanuit de countryhemel toezien. De opleving van het genre zorgde niet alleen voor het heruitbrengen van materiaal uit de oude doos, maar daarnaast kregen we te maken met een ware vloedgolf van nieuwe traditionalisten. Dat bluegrass niet louter gemaakt wordt door grijsaards bewezen de frisse gezichten van Nickel Creek al.
Ook de redelijk jong en onbezonnen broertjes Gibson waren maar net geboren toen bluegrass een eerste revival beleefde met The Nitty Gritty Dirt Dirt Band met hun klassieke 1972-mijlplaat Will the Circle Be Unbroken. The Gibson Brothers hebben goed afgekeken bij hun oude helden. Je moet ook wel als je uit New York komt en je nog nooit een koe gemolken hebt.
Vijf jaar na het verschijnen van het ontdekkingsalbum Another Night of Waiting laten The Gibson Brothers weer van zich horen met de nieuwste output Bona Fide. Dat ze weinig échte verrassingen in petto hebben, kan wel zo wezen, maar de goedgemutste broertjes laten wel met uiterste precisie en een gevoel voor timing een authentieke countrysound op de liefhebbers los. Zelfs in een paar middelmatige songs op Bona Fide valt iets sympathieks te bespeuren. Misschien komt dat door het energieke samenspel en de afwisselende close-harmony zangstemmen.
In het afsluitende gospelnummer ‘The Lighthouse’ krijgen we te maken met de vals zingende zus van de broertjes, die in haar dankbetuiging aan hogere krachten toch nog een laatste glimlach wist te toveren op het gezicht van EO-kijkertjes. In het ruige ‘Ragged Man’ klinken The Gibson Brothers weer net iets venijniger, maar in fraai gezongen ‘Arleigh’ zijn ze op hun best.
En in ‘(There Is Nothing in the World like) That Bluegrass Music’ zingen ze over hun idolen: “Sometimes it sounds like 1946 / Like Bill and Lester singing over one of Earl’s five string licks”.
Voor wie het nog niet doorhad: de meesters van het vak, oftewel Bill Monroe, Lester Flatt en Earl Scruggs.
Als je daar net als The Gibson Brothers van houdt, is Bona Fida allerminst een overbodige aanschaf.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-gibson-brothers/bona-fide/2898/
Meer The Gibson Brothers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-gibson-brothers
Deel dit artikel: