• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Fucking Champs | VI

Technisch gitaarextravaganza.
CD, Dragcity/Munich

Tekst: Jurgen van den Brand

Publicatiedatum: 25 april 2007

Het is een Pavlovreactie die platen zoals deze hebben. Vanwege het ontbreken van een zanger moet de band een andere aantrekkingskracht hebben voor de luisteraar. In dit geval de onstuitbare riffs, die vooral de eerste nummers de pan uit rocken

Enkele NME’s geleden staat bij de ‘gedraaid door de redactie’ deze plaat van The Fucking Champs. Met als toevoeging: ‘nu wil iedereen op de redactie ineens gitaar leren spelen’. En dat effect heeft VI inderdaad. Flying V’s in de lucht en beuken maar.

Vergelijk het met Karma to Burn of Pelican, al zijn The Fucking Champs wel wat lichter. Of met technische bands als Battles of The Holy Fucks, maar dan wat meer metal. Maar bij goede beluistering komen de inspiratiebronnen naar boven en wel de hardrock van Queen of Van Halen.

Helaas slaat na die energieke eerste nummers de metaalmoeheid een beetje toe. Dit is muziek die live, wanneer de kracht van het volume ook mee kan spelen, beter tot zijn recht komt. Of wellicht op vinyl, waarbij een kantje per keer beter werkt, dan alle twaalf nummers in een keer.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-fucking-champs/vi/15303/
Meer The Fucking Champs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fucking-champs