Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Allerbeste muzikanten van Essex Green, enorm bedankt voor de cd die een aantal weken geleden op mijn deurmat is beland. Ik had graag eerder een recensie willen schrijven, maar ik kampte met een hardnekkig writer's block. Bovendien zat ik een tijdje in dat grote land van jullie, de Verenigde Staten van Amerika.
Hoewel ik ook op SXSW in Austin was, heb ik jullie optreden (en nog een paar honderd anderen) gemist. Later zei een bevriende collega, die wel bij het optreden was, dat jullie onverwacht een fantastische show gaven. Afgaande op de vele keren dat Cannibal Sea al in mijn cd-speler logeerde, had ik eerlijk gezegd niet veel anders verwacht.
Het valt me een beetje tegen dat de cd nog niet echt is opgepikt. Vooral in Nederland slagen de media er steeds weer in om de verkeerde bands in het zonnetje te zetten. De muziek die jullie maken is nu niet bepaald ontoegankelijk of wereldvreemd. Sterker: in een eerlijke wereld zouden de popliedjes op Cannibal Sea uitgroeien tot hitparade-hits voor de zomer, of eigenlijk in ieder jaargetijde.
Sinds de cd The Smell of Your Own van The Hidden Cameras heb ik niet eerder een popplaat gehoord die mij in een dergelijke euforische staat bracht. Echter, ik kan niet beloven dat jullie plaatje in mijn eindejaarslijstje terecht zal komen. Ondertussen heb ik al meer dan drie albums uitgeroepen tot Plaat van het Jaar. Buiten dat ik makkelijk een top duizend kan samenstellen, vrees ik dat mijn geloofwaardigheid in het geding komt als ik alwéér een nieuwe plaat de hemel in prijs.
Toch valt het me zwaar om kritiek te leveren op een cd als Cannibal Sea. Werkelijk alles klopt tot in de kleinste hoekjes. Zoals jullie misschien weten, houd ik erg van harmonieuze popliedjes die vooral niet te lang doorratelen. Maar wat ik juist bijzonder aan jullie muziek vind, is de combinatie van vrolijke melodietjes en weemoedige vocalen. Ik zal de laatste zijn om te beweren dat ik zoiets nooit eerder heb gehoord. De pers vergelijkt jullie soms met The Shins en The Byrds. De overeenkomsten zijn mij niet ontgaan, maar ik zie ook duidelijke verschillen. Ik ben van mening dat jullie eigen geluid is geperfectioneerd, zonder dat er sprake is van een gepolijst laagje rond de liedjes.
Ik hoop binnenkort meer tijd te hebben om Cannibal Sea te bespreken. Ik had jullie ook graag een keertje live gezien. Voorlopig kom ik niet naar New York. Hebben jullie serieuze plannen om dit jaar naar Europa te komen? Jullie zouden veel succes hebben op de zomerfestivals. Misschien wordt de Essex Green wel een hype aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Ik gun jullie dan ook veel succes in de toekomst, en zoals gezegd: ik hoop toch nog een keertje de kans te krijgen om de Essex Green te zien- en dan natuurlijk liever in een kleine zaal.
Tot zover deze veel te korte brief. Nogmaals mijn welgemeende excuses dat ik mijn enige kans om jullie live te zien, heb gemist. Groeten uit Holland.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-essex-green/cannibal-sea/12709/
Meer The Essex Green op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-essex-green
Deel dit artikel: