Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Dwarves kunnen het nog wel. Wie ze al had afgeschreven na het vlakke en ongeïnspireerde Come Clean was te vroeg. Blijkbaar net een slechte lading coke binnen tijdens de opnames voor die plaat.
Laat ik beginnen mijn waardering uit te spreken over het artwork. Smakeloos, doch gelikt; een duivelse hybride van Erwin Olaf en Playboy. Muzikaal wordt de belofte van de hoes in nummers als 'Bleed on', 'FEFU', 'Dominator' en 'Go!' behoorlijk waar gemaakt. Shockpunkpop van het hoogste niveau. Blag Dahlia brengt teksten als "Why must I satisfy? Oh why, oh why, can't I fuck the bitch and go?" met een duivelse sneer, terwijl gitaren en drums zich op volle kracht en in vette riffs naar de zo rond 1:30 getrokken finish spurten. 'Dominator' doet het zelfs in 1:02, terwijl Dahlia zich toch door lettergreepopeenhopingen als "I eviscerate those who hesitate / Second rate, they masturbate / While I run the master race" heen moet werken.
Maar de heren Dahlia, HeWhoCannotBeNamed en aanhang denken vervolgens waarschijnlijk met alles weg te kunnen komen. Een nummertje grindcore onder de noemer 'Blast' kan dan nog net, maar pogingen tot hiphop in 'Demented' en 'Massacre' slaan de plank wel heel erg mis. Dahlia blijkt net zo te rappen als Kid Rock.
Waarom Dexter Holland mag meedoen snap ik ook niet helemaal. The Offspring is immers in alles een slap aftreksel van The Dwarves. Misschien is het zijn invloed dat het veelbelovend beginnende 'Salt Lake City' wordt verpest door een irritant kleuterrefreintje a la 'Pretty Fly for a White Guy'.
En als ik dan toch schuldigen aan het aanwijzen ben: Nick Oliveri (bij The Dwarves opererend onder de naam Rex Everything) had het op zich niet slechte 'Like You Want' al op zijn Mondo Generator plaat van vorig jaar gezet. Drank en drugs blijken dan toch weer eens fataal voor je geheugen te zijn. Ook producer Eric Valentine gaat niet vrijuit. Deze goede vriend van Oliveri was ook de oorspronkelijke producer van Songs for the Deaf van Queens of the Stone Age, tot hij door Josh Homme ontslagen werd. Toen was het blijkbaar al te laat, want die plaat klinkt op verdacht dezelfde manier overgeproduceerd als Must Die.
Trouwens, met twee ontslagen ex-medewerkers van Queens Of The Stone Age kan een dis naar de heer Homme natuurlijk niet ontbreken. Maar niet te ruig natuurlijk, want de mogelijkheden tot terugkeer naar de vetpotten moeten niet helemaal tot nul worden gereduceerd. Dus komt Dahlia niet veel verder dan een slap "This one goes out to Queens Of The Trust Fund - you slept on my floor, now I'm sleeping through your records.".
Dat zal bij The Dwarves niet snel gebeuren, al was het maar omdat de vijftien nummers van Must Die samen net iets meer dan een half uur duren. En met alleen de goede nummers geprogrammeerd blijft er net een kwartier van over. Net genoeg voor een verfrissend hazenslaapje?
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-dwarves/must-die/7442/
Meer The Dwarves op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-dwarves
Deel dit artikel: