Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 1984 zit de Engelse band XTC in zak en as. Zanger Andy Partridge is amper bekomen van een zenuwinzinking en een hoop problemen met hun manager en platenfirma lijkt al hun tijd en energie op te slorpen. Als het album The Big Express dan ook nog eens flopt, hebben ze dringend nood aan een verzetje.
Ze verzinnen alter ego's voor zichzelf en nemen in drie weken een plaatje op dat klinkt zoals "alles dat in 1967 gemaakt is" - zo verkoopt Partridge het project aan Virgin Records.
Partridge wordt Sir John Johns. Bassist Colin Moulding verandert in The Red Curtain. Dave Gregory metamorfoseert in Lord Cornelius Plum en drummer Ian Gregory transmogrifeert in E.I.E.I. Owen. Het minialbum 25 O'Clock (1985) wordt gepresenteerd als verloren gewaande opnames uit de kelders van Virgin.
Niemand trapt er in, want een beetje oplettende luisteraar had natuurlijk al lang door dat XTC schatplichtig was aan de warme tonen van de Engelse psychedelica. De heerlijke muziek vol mellotrons, phased vocals en achterwaartse gitaren slaat enorm aan en verkoopt drie keer zoveel exemplaren als The Big Express.
Het is leuk om alle invloeden te spotten - uiteraard veel vroege Pink Floyd en The Beatles - maar de plaat blijft ook op zichzelf geweldig goed overeind staan. XTC's gave voor prachtmelodieën komt in deze context zeer mooi tot zijn recht. Het bevrijdende gevoel om los te staan van de beperkingen der moderne muziek geeft hen een tweede adem en alle XTC-albums die volgen, dragen duidelijk de sporen van dit experiment.
25 O'Clock en zijn opvolger Psonic Psunspot (1987) verschijnen nu voor de eerste keer afzonderlijk op cd, volgestouwd met demo's, onuitgegeven tracks en video's. Take a trip with the time warp machine, baby!
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-dukes-of-stratosphear/25-o-clock/18818/
Meer The Dukes of Stratosphear op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-dukes-of-stratosphear
Deel dit artikel: