Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Donna’s zijn weer van de partij met hun zesde plaat Gold Medal. Die zullen ze niet ontvangen voor deze plaat, want die is zeldzaam inspiratieloos. Zangeres Brett Anderson (Donna A) heeft, anders dan die andere Brett Anderson (Suede), last van vlakheid. Ze doet hier zowaar een poging tot echt zingen, maar die poging duurt net een nummer of negen te lang. Eentonig, saai en ongeïnteresseerd, zo klinkt ze dus als ze écht haar best doet.
Hoewel er zo nu en dan best kekke melodielijnen voorbij komen zeilen ('It Takes One to Know One' en 'Have You No Pride') moet er goed opgelet worden om die op te vangen, omdat ze ontzettend onenthousiast vertolkt worden door de dames. Daardoor knalt het niet waar het had kunnen knallen. Bovendien staan die twee wat sterkere nummers aan het einde, dus moet er eerst door de rest van de plaat heen geworsteld worden. En dat valt niet mee.
Tekstueel zijn de dames wel wat gegroeid, het gaat niet meer alleen over jongetjes en zuipen. Gold Medal klinkt wat wereldwijzer en er zitten een aantal sterke oneliners in (“I hope you remember this, coz I won’t”), maar ook dit kan deze plaat niet redden.
Sommige artiesten brengen platen uit omdat het weer eens tijd wordt, niet omdat ze echt iets goeds te melden hebben. Met als resultaat een volledig verwaarloosbare plaat. The Donna’s en hun Gold Medal kunnen gerust aan dat rijtje toegevoegd worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-donna-s/gold-medal/8059/
Meer The Donna’s op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-donna-s
Deel dit artikel: